|
| |
Exultate Deo. psal.lxxxi.
Dauid vermaent dat volck de feestdaghen te vyeren end Godt godsalighlicken te dienen: verhaelt Godes groote weldaden teghen de Hebreer: ende vermaent oock te ghelyck, hoe schadelick de verachtinge der religie sy.
In der wyse des 3. Psalmes.
Schalt Iacobs God met vrueghden
| |
| |
Singht ter eeren van hem,
Met klar’ end luyde stem,
End trommelen vol ieughden:
Die daer verhueght den moedt:
End harp’ oock minst’ end meeste,
Blaest op metter trompet,
Des nieuw maens na t’gheset,
Op den dagh onser feeste.
Want dit is , na recht beuel,
End een recht vanden Heere’:
Tot tuyghniss syns verbonds,
End toeseggingh syns monds
In Ioseph ghelieft seere:
Konde de spraeck verstaen
§1 Ick heb (spreeckt God) vand’ last,
Daermet sy beswaert waren,
Huer hand heb ick ontslaen,
Uan potwerck’ end ontlaen,
Uan dienst der booser scharen.
| |
| |
End ick quam hen te bate:
Proefdes’ an des twists water.
Seggende’, o du volck myn,
Dat ick met dy wil maken:
Daer sal, oock inden schyn,
Buyten den Heer’ almachtigh:
Krachteloos end onmachtigh.
§2 Ick ben d’ Heer end God dyn,
Hem met spyss goederhande,
Mer myn volck heeft myn stem
Niet ghehoort, end heeft hem
Uan my willen veruremden:
| |
| |
End raedslagh laten wenden.
Dat’t my hadd’ willen hooren:
In myn weghen end vooren,
Hadde’ ick syn party bracht
End had ghekeert myn hand
Die den Heer’ haten daer,
Met dienst ghewéest verbonden,
Eewlick end t’allen stonden,
End d’ Heer soude ghewis.
Hem hebben fraey end friss,
Gespyst met tarwenblommen,
Ghemaeckt met huenigh, dat
Wt ter rotss soude kommen.
| |
Ghebedt.
§ O Heere Godt, wil ons verlossen van alle onsen vyanden, dat wy mitbekennen dyner vaderlicker goedyg-
| |
| |
heden, in dyner vreese wandelen, dynen willen volghen end dy vereeren eewlick. Wil oock onse herten also voeghen tot dyner ghehorsaemheyt, dat wy ons niet afkeeren van dy tot vreemde goden, mer dat wy bekennen dat allerley goedt van dy herkomt, ende dy allene danck gheuen door dynen Sone Iesum Christum. Amen.
|
|
Auteursrechtvrij