Psalmen Davidis

in Nederlandischer sangs-ryme

Confitebimur tibi deus. Psalm lxxv.

De geloouigen prysen des Heeren naem, mits dat sy wel weten, hy sal eenmael sitten te rychten ende te reformeren

[fol. 123v]

de wereldt, ten verderue der boosen ende verheffinghe der vromen, Dit werdt angeuaen door de predike des Euangeliums, ende sal voleyndicht werden ten wtersten daghe.

WY sullen dy vast louen, Heer,
End prysen seer.
Uoor alle dyne weldaden,
Want dyns naems teghenwordigheyt,
Is by end bereydt
Den die konden dyn groot daden,
Wan ick heb (God seyt)
De bequame tydt,
Alsdan sal ick slecht,
so wat daer is recht,
Richten met woor-

[fol. 124r]

den end daden.

Dat erdtryck sal versmelten schier,
End alle die hier
Daerop wonen end reppen:
Mer ick heb het seer vast ghesett,
End syn ondersett:
Als met pylaren die treffen.
Den dwasen heb ick
Gheseyt te mael dick,
Raset doch so niet:
End den boosen lied,
Den hooren wilt niet verheffen.

Uerheft niet uw’ hoornen met spot
In’t hoogh teghen Godt.
Halssterkigh willet niet reden:
Want niet van Oost noch Westen breedt,
Noch van Suyden heet
Komt die hoogheyt hier beneden.
Want de richter is
Godt selue ghewis:
Den eenen verstoott,
Den andern verhooght
Hy na syne wonderheden.

Want de beker met stercken wyn,

[fol. 124v]

 

Is in Gods handt fyn

 

Bereydt, daer sal hy wt schincken:

 

Mer den droessem sullen daer snel

 

Alle boosen fel,

 

Wtsuyghen end gaer wt drinken:

 

So veel als op erd

 

Met grooter onwerd,

 

Seer qualick beraen

 

Godes wederstaen,

 

End syn gheloouighe krincken.

 

 

 

Mer ick sal Gods gherechtigheyt,

 

Ia in eewigheyt,

 

Uerbreyden ende verkonden.

 

End ick sal eenen Psalm den Heer,

 

Iacobs Godt ter eer,

 

Met ghesanghe vry vermonden,

 

End breken sal ick

 

All’ hornen in stick,

 

Der Goodloosen: mer

 

Der gherechten tot eer

 

Sullen werden tallen stonden.

Ghebedt.

<h> O Godt, die du onderhoudest door dyne kracht dat maecksel der wereldt, nademale du ons voor dyn volk verkoren hefst, laet niet toe, dat wy na der onbesinne der vermetenheyt der godloosen, droncken werden metten droessem dyns bekers, mer dat wy ghebuyght in rechter oedtmoedigheyt soecken onse heerlicheyt in dy

[fol. 125r]

alleene ende dat wy dy lof singhen voor eewelick, door dynen Sone Iesum Christum. Amen.