Psalmen Davidis

in Nederlandischer sangs-ryme

Deus misereatur. psalml.lxvii.

Dauid bidt de Heere, hy wil niet alleene de Ioden, mer oock de Heyden met syner kennisse begauen, als hy belooft heeft dat het gheschien sal Derhaluen vermaent hy alle volcken Godt te louen ende hem te dancken.

[fol. 107r]

GOdt will’ onser ghenadigh syn,
End ons synen seghen geuen,
Hy late luchten syn aenschyn
Op ons, ten eewighen leuen.
Dat dyn wegh op erd werd’ erkent.
End dyn saligheyt den Heyden.
Aen alle syden.
T’volck dancke dy, Heer seer gent
Ia all t’ volck met

[fol. 107v]

verblyden.

Laet de volcken verblyden hen,
Om dat du hen recht doest wysen,
End dat du se beleydest heen,
T’uolck sal dy louen end prysen:
D’erd brenghe voort de vruchten syn,
Godt geue ons synen seghen
Altydt te deghen:
Godt seghen’ ons, end hem fyn
Ureese t’uolcke alle weghen.

Ghebedt.

§ O Heere Godt, nademale het dy ghelieft heeft,door dyne oneyndelicke goedicheyt ons tot dy te verbindene, door dat verbondt, dat du ons gemaeckt hebst inder handt dynes Soons Iesu Christi: wil ons meer end meer verluchten inder kennisse dynes wordes, ende ons mededeelen van dynen geestelicken ende tydelicken segheninghen: op dat alle de ghene, die daer kennen sullen, du syst ons goedt ende gunstich, ghebracht werden tot dyner vreesen dy mit ons groot te maken door den seluen dynen Sone Iesum Christum. Amen.