Psalmen Davidis
(1566)–Jan Utenhove–
Auteursrechtvrijin Nederlandischer sangs-ryme
[Folio 105r]
| |
 naems heerlicheyt singhen,
Biedt hem eer, na werd’ ouer al.
Segt Gode met een verlinghen.
Hoe bistu schricklick,
In dyn wercken dick.
De vianden dyn,
Sullen dy dienstbaer syn
Om dyner moghentheyt wille.
Dat erdryck sal aen alle syd,
Dy aenbidden end vereeren,
End dy lof singhen ouerwyd,
End dynen naem met sanggh’ eeren
Kompt hierher met vliet,
| |
[Folio 105v]
| |
Gods wercken aensiet,
End hoe wonderbaer
Syn raedslaghen syn daer,
Ouer de kinders der menschen.
Hy heeft dat meer in erde dorr
Uerkeert tot syns lofs verklaren:
So dat sy daer ghegaen syn door
De vloed, end in hem vro waren.
Hy heerscht met gheweld
Eewlick, als een held:
D’Heydens aensiet hy’
Die afuallen van dy’
Sullen hen gants niet verheffen.
Ghy volcken looft onsen God doch,
End predickt hem met gheschalle:
Met vliete maeckt so vele noch,
Dat syns loofs stemme verschalle.
Hy heeft ons wel styf,
Behouden te lyf,
Toeghelaten niet
Heeft hy, dat tot verdriet
Onss voeten struyckelen souden.
Als beproefdestu ons, o Heer,
Als siluer, niet sonder schenden,
End brochst ons in’t strick, end sloeghst meer,
End keten aen onse lenden:
Als lietestu toe
Dat m’ons leyd doen sou:
| |
[Folio 106r]
| |
Als moesten wy schoon
In vyer end water gaen,
Du salt ons verkoelingh gheuen.
§1 Ick sal dan vrymoedigh in gaen
In dyn huyss met offerbrande,
End myn gheloften dy voortaen
Betalen in allen stande,
Die myn lippen vry
Ghedaen hebben dy,
End die myne mond
Belooft heeft in der stond,
Doe ick was met nood beuanghen,
Ick sal dy opofferen koen
Brandoffer vet met ghebede,
Met wederen rueckbrandsel schoon,
Ossen end bocken daermede.
Komet nu welaen
So veel daer beuaen
Met syn vreese syt,
Dat ick segghe vry wt,
Wat God ghedaen heeft mynr sielen.
Ick heb tot hem gheropen fyn
Oock met myn eyghen vermonden,
End hy is schoon sonder waenschyn
Uerhooght door mynr tongh’ wtkonden:
So ick had ghesien
Quaed in’t herte myn,
Of eenigh bedrogh,
| |
[Folio 106v]
| |
Die heere soude my doch
Niet so gunstlick behoort hebben.
Mer die Heer heeft my nu verhoort,
Wt vaderlicker ghenaden,
My komende gaer onghestoort,
Op myn biddens stem te staden.
Lof sy Godt alleyn.
Die daer niet onreyn
Gheacht, somen siet,
Heeft myn ghebedt, end niet
Syn goedheyt van my ontoghen.
| |
Ghebedt.O God die du wonderbaer bist in alle dynen wercken ende die du de dynen ondersoeckest door cruyce ende verdruckinghen: verlos ons van allen verkeerden ende rebellighen menschen, dat wy in gheentt in dyne Ghemeynte, verkundighen dat goed dat du ons doest hebben: ende dat wy daer sulcke een versekerheyt bekomen dat wy altydt onse vertreck to dy nemen, ende dy aenroepen in alle onsen noodwendigheyden, door dynen Sone Iesum Christum onsen eenighen middelaer ende salighmaker, |
|
