Psalmen Davidis

in Nederlandischer sangs-ryme

Miserere mei Deus. Psal.lj.

§ Na den doodt vrie, bekent Dauid syne sonde: begheert verghef van Godt ende dat hy hem synen gheest (die hem sich van meer te sondigen behoede) sende. Neempt also voor andere te leeren, ende voor Ierusalem, die de ware gemeynte is, te bidden. Werdt hier wtghedruckt de rechte aerdt eenes waren penitentes.

[fol. 83r]

O God myner ghenadigh sy
Na dyner goedheyt, sta my by,
Doe wt myn ouertredingh
Na dyner groot’ erbarmingh.
Wasch my, o God myn toeuerlaet,
Uan alle myner booser daedt,
End maeck my reyn van son-

[fol. 83v]

den,
Geneess my myne wonden.
Myn sonde staet altydt voor my:
Ick heb ghesondight teghen dy,
Uoor dy alleyn boosheyt ghedaen:
In dyn wort saltu bluyen staen
Waerachtigh somen dy richtet.

Sie, ick ben in ghebreck ghewracht,
So my myn moeder héeft voortbracht,
End in sonden ontfanghen,
Uéel quaeds heb ick begangen.
Mer totter waerheyt héefstu lust,
End du gaefst my oock dat ick wist

[fol. 84r]

 

Dyn wysheyt sonder sorghen,

 

Die heymelick was verborghen.

 

Ontsondigh my met ysoop schoon,

 

Dat ick reyn werde wasch my saen

 

So werd’ ick snéewit: vrueght ghéef my,

 

Dat myn ghebéenten werden bly,

 

Die du so séer héefst verslagen.

 

 

 

Merck niet op mynen armen staet,

 

Doe wt all myne boosheyt quaedt,

 

O Godt wil in my scheppen

 

Een reyn hert sonder vlecken.

 

Den reckten ghéest in my vernieuwt:

 

Stoot my niet van dy, wil my niet

 

Dynen heylghen Ghéest weren

 

Dien ick niet kan ontberen.

 

End laet my wederkomen méer

 

Dyner saligheyt troost, o Héer:

 

De vrye ghéest wéerhoude my:

 

De boose wil ick léeren vry,

 

Dat sy hen tot dy bekéeren.

 

 

 

§1 Uan bloedtschuldt, o Godt, my beury

 

Godt myner saligheyt, door dy

 

Dan sal myn tongh verhalen

 

Dyn gherechtheyt tot allen.

 

Myn lippen open doe, o Héer,

 

Dat myne mondt so langs so méer

 

Dynen lof magh verkonden,

 

Daer ick toe ben verbonden.

[fol. 84v]

 

Want totten offer heefstu gaer

 

Gheen welgheuallen, Heer, voorwaer,

 

Anders so hadd’ ick’en ghedaen,

 

De brandoffer van dy ontfaen

 

Werdt niet, mer meer dy misuallet.

 

 

 

Een recht offer Gode den Heer

 

Is doch een gheest mistroostigh seer,

 

End een hert gaer verslaghen

 

Sal dy God, niet mishaghen,

 

Na dyn goedheyt doe Sion wel:

 

Erbauw ghenadelicken snel,

 

Om stadigh te ghedueren,

 

Des Ierusalems mueren.

 

Dan saltu wesen fyn bereyd,

 

Totden offer der gherechtheyt,

 

Totten brandoffer wel ghemoedt.

 

So salmen dan de kaluers goed

 

Op dynen autaer fyn legghen.

Ghebedt.

§ O barmhertighe Vader, die du gheen welgheuallen hebst aen den doodt des sonders, sterck dyne goedicheit ouer ons, ende wassche ons van alle den sonden die wy ghedaen hebben teghen dyne Maiesteyt, sindert dat wy dese wereldt betreden hebben. Schep in ons een nieuw herte, ende versterck ons daghelickes meer ende meer door de kracht dynes heylighen Gheestes, dat wy gantslicken gheheylighet tot dynen dienste, dyn lof verkondighen door Iesum Christum. Amen.