|
| |
Expectans expectaui. Psalm.xl.
Dauid priist Godt vanden onderstandt dien hy hem ghedaen heeft: besluyt, alleene sy ghelucksaligh die sich op den Heere vertrauwet, voorsecht oock de wtwasschinghe syner sonden door de ghehoorsaemheyt Messie, als het wt geleyt werdt Heb. 10. Daerna begheeft hy sich gantslicken
| |
| |
tot den pryse Godes: roept hem aen in syner grooter noodt, met ghewisheyt van verhoort te werdene ten pryse Godes.
NA dat ick langh’ op den Heer’ heb ghewacht
met groot verlanghen seer benauwt
Hy heeft my eyndtlick angheschauwt,
End myn klaeghlick roepen heft niet veracht
| |
| |
Heeft op een rotss ghestelt,
In mynen mondt heeft hy een nieuwe liedt
Ghesett tot onses Godes prys,
Daerdoor vele sullen, als wys.
Godt vreesen end op hem hopen met vliet
Die op den Heer ghepresen
End wyckt van menschen fier
End lueghenaers, die hier
Myn Godt dyn’ wonderdaden vele syn
Oock dyn raden die du bedenckst,
End ons ten goede te hoope brengst,
Hebben gheen maet gheen eynde noch termyn.
| |
| |
Wen ickse schoon wou tellen,
Ick kond se niet vertellen,
Offer gheeft dy verdriet,
Mer d’ oor’ heefst my doorboort.
Du heefst gheenen sondoffer doch begheert,
Dan seyd’ ick hier ben ick bereydt,
Inden Wetboeck gheschreuen steit
Uan my, die daer selue de sonden weert.
Myn Godt, dat ick mach stille
§1 Alwegh heb ick verkondight end gheleert
Dyn gherechtheyt in scharen groot,
Du weetst oock Heer, dat ick in noodt,
Myn lippen noyt te spreken heb gheweert.
Dyn waerheyt onuerdroten,
Hebb’ ick int’ herte niet,
Dyn trauw’ oock in’t ghemeyn
Hebb’ ick verbreydt met vliet.
O Heer, wil dyn bermhertigheyden niet
Uan my wenden, dyn goedtheyt bloot
| |
| |
End dyn trauwigheyt euen groot
Laet my bystaen in allerley verdriet.
Want veel quaeds my omringhet
Myn sonden my so dringhen
Dat ick niet schauwen kan.
Met sulck ghetal verdooft
Ben ick, als ick op t’ hoofdt
Hayr heb, t’ hert’ swyckter van.
Uerloss my Heer, na dynen goeden wil,
Haest dy tot myner hulp’, o Heer,
Laetse doch schaemroot werden seer,
Die na myn siel vyandelick staen stil:
Dat sy vluchtigh verterden,
End met schandt bedeckt werden,
Dien na myn verderf lust,
Alle die daer van herten soecken dy,
Dat sy bly werden end verhueght:
End die dyn heyl lieuen met vrueghdt
Laet segghen vry: die Heer groot ghemaeckt sy
Ick ben arm end ellendigh,
Mer die Heer’ is bystandigh,
Du bist myn hulp’ alleyn,
Toef niet myn Godt end Heer.
| |
| |
| |
Ghebedt.
O Heer, die du door dyne voorsichtigheyt beleydest ende regeerst alle dinghen, ende die du ons ghesandt hebst dynen gheliefden Sone ons van sonde ende doodt, door den offer synes lyues te verlossen: gheef ons dat wy altydt dese onwerdeerlicke weldaedt erkennen, ende door gaens de mondt open hebben, dynen prys ende lof te verkondighen door den seluen dynen Sone Iesum Christum Amen.
|
|
Auteursrechtvrij