Psalmen Davidis
(1566)–Jan Utenhove–
Auteursrechtvrijin Nederlandischer sangs-ryme
[Folio 52v]
| |
hy verssen heeft, daerinne hy grootmaket de voorsichtichheyt Godes ende syne mildtheyt tot den genen die huere toevlucht tot hem nemen vermaent oock alle menschen ter liefde ende oeffeninghe der godsaligheyt.
ICk wil steets den Heer vry
Prysen, syn lof sal t’aller stondt
Ryckelyck syn in mynen mondt
So langh’ als ick hier sy.
Myn siel sal hueren rom
in Godt hebben, die beangst syn
Sulckes hoirende, sullen fyn
Hen verhueghen daerom.
| |
[Folio 53r]
| |
Maeckt doch groot end bekent,
Godt den Heere van herten reyn,
End laet ons louen in’t ghemeyn,
Synen naem excellent.
Ick heb den Heer ghesocht.
End hy heeft my verhoort seer fyn,
End’ wt allerley vreeses pyn
Uerlost end wtghebrocht.
Wie hem t’anschauwen komt,
Die sal ghewiss werden verlicht,
Daer beneuen syn anghesicht
Sal niet werden beschaemt.
Wie daer is onderdruckt,
Roepende tot Godt, werdt verhoort,
End werdt brocht wten anghste voort.
Tot vrueghden onghedruckt.
S’Heeren Enghel omschranst
End met bollewercken beurydt,
Die den Heere vreesen altyd,
End versekertse gants.
Smaecket doch end anschauwt,
Hoe vriendelick dat de Heer sy:
Och hoe ghelucksaligh is hy,
Die op hem vast vertrauwt.
Hebbet voor ooghen fyn
Den Heer ghy die syn heylghen syt:
Want ghebreck hebben sullen niet
Die hem vreesende syn.
| |
[Folio 53v]
| |
De Leeuwen sullen wel
Hongher lyden end groote nood:
Mer die daer soecken den Heer groot,
Den niets ghebreken sal.
O kinders komt tot my,
End wilt vw’ ooren sluyten niet,
Ick sal v leeren metter vliet
Des Heeren vreese vry.
So wie begheerigh bist
Een kurtwyligh leuen te vlien,
End in gherustigheyt te sien
Ueel goede daghen frisch,
Uoor d’boos’ altyd beleyd
End verhoed dyn tongh’ allessins.
Laet dyn lippen spreken gheensins.
Bedrogh, iemand tot leyd.
Uan d’booss wyck end afsta,
End doe goed met alle bescheyd:
Ondersoeck oock de vreedsaemheyt,
End volgh deselue na.
§1 Des Heeren ooghen syn,
Ouer den gherechten gheslaen,
End syn’ ooren syn ophedaen
Tot huer ghebeden fyn.
D’anschyn des Heeren is
Ouer alle misdaders quaed,
Om wt te royen metter daed,
Wt erde huer ghedachtniss.
| |
[Folio 54r]
| |
De gherechtighen frisch
Roepen totten Heer dies’ erhoort,
End wt all’ huer verdrieten voort
Uerlost se vry ghewis
Die Heere is den naby
Die eens ghebroocknen hertes syn,
End die na den gheest syn in pyn,
Helpt hy end steltse vry.
Ueel iammers end verdriet,
Den gherechten mensche ghemoett,
Mer God maeckt hem wt al met spoed
Los, end verlaet hem niet.
Hy bewart sulcken man,
Alle syn ghebeenten so vry,
Datter niet een, hoe kleyn het sy,
Ghebroken werden kan.
Mer de godloose sal,
Door syn eyghen boosheyt vergaen,
End wie haett den gherechten man,
Die sal komen tot ual.
Die Heer lost end beurydt
Synr knechten siel die op hem staen,
Daer sal oock ia niet een vergaen,
Die op hem verhoopt vry.
| |
Ghebedt.§ O hemelsche vader, nademale du dyne creaturen, in de Enghelen selues doest dienen ter saligheyt dynner wtuerkorenen, maeck ons te gheuoelen dyne barm- | |
[Folio 54v]
| |
hertigheyt ende goedigheyt, dat wy begheuen tot allerleye goede wercken, vreedsamilicken leuen met onsen naesten: ende eyndelicken heyligh ende onstrafbaer beuonden werden voor den grooten richter, onsen Salichmaker Iesu Christo. Amen. |
|