Psalmen Davidis
(1566)–Jan Utenhove– Auteursrechtvrijin Nederlandischer sangs-ryme
[Folio 42v]
| |
O Heer, die daer bist myn steenrotse,
Ick roep tot dy daer ick op trotse,
wil dyn ooren voor my niet stoppen:
So du dynen mondt niet doest open,
Ick sal ia ghelyck syn (kurt af)
Den ghenen dien men schiett in’t graf.
| |
[Folio 43r]
| |
Wilt minr stem bede, sonder stooren,
Wanneer ick tot dy roep, verhooren,
End’ als ick verheffe myn handen,
Tot dyn heylighdom, my met schanden
Den godloosen wil niet toedoen,
Noch den die met luste boos doen.
Die daer wel mondtlick spreken vrede,
Mer huer hert spreeckt quaedt end onurede,
Gheef hen, Heer, na huere misdaden,
Ende na d’ ergheyt huerer daden,
Na huer hand werck gheef hen doch schoon,
End vergheld hen den rechten loon.
Want sy hebben des Heeren werken
In huer herten niet willen mercken.
Noch bemerkt het werck syner handen,
Wonderbaer end menigherhande.
Hy sals’ also te gronde slaen,
Dat sy nemmer sullen opstaen.
Danck sy God, die nu (als oock stedes)
Uerhoort heeft de stem myns ghebedes.
God is min kracht end myn schild reyne:
Myn hert’ vertrauwt op hem alleine:
Hy is myn hulp, dies ben ick bly,
Ende sal hem lof singhen vry.
God is onse sterckheyt met machte,
End syns ghesalfden heylsaem krachte.
Bewaer dyn volck, Heer inden leuen,
End spoed dyner eruen wil gheuen,
| |
[Folio 43v]
| |
Weydse deghelick ouer breyd,
End’ verhefs’ in eewigheyt.
| |
Ghebedt.O Godt aller vertroostinghe, die du de gherechtigheyt lief hebst, ende hebst eenen grouwel voor aller ongherechtigheyt, ende geueynstheyt: Verstroye dat voornemen derghenen die onsen vall soecken: ende wes de kracht ende schildt der ghenen die op dy vertrauwen, dat wy in aller gheestelicker vroyelickheyt dy lof singhen, dat dy behaghelick sy door dynen Sone Iesum Christum. Amen. |
|