Psalmen Davidis

in Nederlandischer sangs-ryme

Domine quis habitabit. Psalm.xv.

Hier werdt verklaert, met wat dueghden verciert werden de waere burghers der hemelen.

O Heer, wie sal in d’hutte dyn,
Uerkeeren met allerley lusten?
Wie sal doch so ghelucksaem syn,
Dat hy voor dyn ghe-

[fol. 20r]

nade fyn,
In dynen heylghen bergh sal rusten.

Het sal de man syn sonder fael,
Die eenuoudigh is in syn leuen,
End die daer recht doet ouer al,
End wiens mond in syn herte sal
Totter waerheyt tuighnisse gheuen.

Die met syner tonghe niet doet
Achterklap tot eens anders schade,
End synen naesten niet misdoet,
Die synen nabuer oock behoedt,
Dat men hem met schand niet belade,

Die veracht die daer dryuen t’quaed,
End’ eert die (door Godes ghenade)
Den Heere vreesen metter daed,
Die syn beloft’ houdt sonder baet,
Ia als waert schoon tot syner schade.

Die syn gheld fyn onthoudet van,
Woucker, end wilt gheen gau’ ontfanghen,
Ouer den onnooselen man:
Die hem hierin so draghen kan,

[fol. 20v]

 

Sal stadigh blyuen in syn ganghen.

Ghebedt.

<h> O Hemelsche vader, die du ons anghenomen hebst tot dynen kinderen, gheef dat wy wandelen in aller eenuoldigheyt in deser werelt: op dat daer niemand oorsake hebbe sich van ons te beklaghen: ende wy eyndelinghen deelachtich werden mogen des onuergancklicken erues, dat ons in hemel door Iesum Christum dynen Sone onsen Salighmaker bewaert werdt. Amen.