Psalmen Davidis

in Nederlandischer sangs-ryme

Saluum me fac Domine. Psalm.xii.

Dauid beklaeght sich, dat in plaetse der waerheyt ende gherechtigheyt, niets si ouer al, dan lueghen ende bedriegherie. Bidt den Heer, hy wil daer in voorsien, om der toelegginghe syner waerheyt willen.

DOe by standt, Heer, t’ is groot tyd nuter stonden
want daer is noodt van menschen vroom end slecht
Onder de menschen werden

[fol. 17r]

gheen beuonden
Die daer trauw syn van herten end oprecht:

Een ieder spreeckt niet dan lichtueerdigheyden
End lueghens met sin naesten allesins,
Syn lippen doen doch anders niet dan vleyen,
De mondt spreekt eens, het hert denckt andersins.

Die Heer snyde af alle lippen die vleyen,
End de trotsighe tongh: sy segghen koen,
Door onss tonghen, sullen wy ons verbreyen,
Onss tongh is vry, wie sal ons buyghen doen?

Om den mistroost der bedruckten end t’ suchten
Der armen, spreeckt die Heer, ick sal opstaen,
End vanden tonghen die se doen versuchten
Hen verlossen, end daer van gants ontslaen.

S’Heeren woorden syn na der rechter weerden
Reyne woorden, ghelyck siluer te mael,
Dat daer ghesuyuert is fyn vander eerden,
Ia dat reyn is ghesuyuert seuenmael.

Dyn trauw’ houd, Heer end van desen geslachte
Ghenadelick vry ons in eewigheyt.
De boose ouerbreedt gaen, na dat in machte

[fol. 17v]

 

Ghestelt werden de boosten ouer breydt.

Ghebedt.

Barmhertighe Vader ende oorspronck der waerheyt, die du eenen grouwel hebst van aller gheueynstheyt end loghen. Rys op ende vertoon dyne kracht, te verlossen dyne arme dienaers, verdruckt vanden lasteringhen der vleyers, ende sterckse van daghe te dage inder hope dyner beloften, ter tyt toe dat sy daer van ware genietinghe hebben, door dynen Sone Iesum Christum Amen.