Psalmen Davidis

in Nederlandischer sangs-ryme

Confitebor tibi domine. Psalm.ix.

Dauid geeft Godt danck ouer der bekomen ouerwinninghe, waerinne syn voorneemste vyandt bleef: maect groot de gherechticheyt Godes die de syne in bequamer tydt wreket.

[fol. 12r]

ICk sal louen den Heere fyn
Ia wten gantsen herte myn,
ick sal alle dyn wonderwerken
Konden datmense magh bemercken,

Ick sal in dy verblyden my,
Ander vrueghd wil ick gheen dan dy
Alderhooghste, dynen naem singhen
Wil ick end my in dy ontspringhen.

Want door dyn kracht myne vyandt
Heeft de vlucht ghenomen met schandt,
Uan hert’ end ghemoede besweken
Uoor dynen aensichte gheweken,

Want du, Heer, heefst ghestaen voor my
End myn saecke behandelt vry,
Du bist voer my op stoel gheseten
Als een recht rechter onuermeten.

Du heefst myn vyanden verdaen,
End den godloosen doen vergaen,

[fol. 12v]

 

Du heefst huer ghedachtniss doen eynden

 

Uoor eewlick tot der weerelt eynden.

 

 

 

§1 Dyn verwoestinghen, o vyandt,

 

Hebben nu ghenomen een eyndt:

 

Der steden die du heefst gheschonden,

 

Werdt gheen ghedachtniss meer gheuonden,

 

 

 

Mer die Heer die daer bouen is,

 

Sal eewelick herschen ghewis,

 

Hy heft synen stoel ghestelt koene

 

Om een recht gherichte te doene.

 

 

 

Hy sal daer in gherechtigheyt

 

De weerelt rechten met bescheydt,

 

Aller menschen recht end onrechte,

 

Saeck weghende na allen rechte,

 

 

 

De Heer sal een beschutsel syn

 

Des armen in verdriet end pyn,

 

Hy sal hem een toeulucht ghewerden,

 

In syn teghenheden op erden.

 

 

 

Dies sullen verhopen op dy,

 

Die dynen naem bekennen vry,

 

Want du verlaetst gheensins, O Heere

 

Die dy soecken in allen keere.

 

 

 

§2 Singht na behoorlicke ghewoont

 

Den Heere die in Sion woont,

 

Onder alle volcken syn raden

 

Maeckt kond, end alle syn schoondaden.

 

 

 

Want andachtigh d’onnosel bloedt

 

Eyscht hy end neempt edt in behoedt.

 

Hy vergheet oock te gheenen tyden

[fol. 13r]

 

Des gheroeps der bedruckte lieden.

 

 

 

Erbarm dy mynr Heer, end ansiet,

 

Myn verdruckingh die my gheschiedt

 

Door die my haten end benyden,

 

Uan s’ doods poorten wil my beuryden

 

 

 

Op dat ick in Sions besluyt,

 

Dyn lof verkondighe vry wt,

 

My verhueghende, recht van deghen,

 

Om dat ick heyl door dy heb kreghen,

 

 

 

Die heydens syn selue gheraeckt,

 

In de gracht die se hebben ghemaeckt

 

Huere voet is int d’net ghewerrent,

 

Dat sy my wt hebben ghesperrent.

 

 

 

§3 T’is kenlick dat d’Heer heeft aenuaen

 

Ende sulck een oordeel ghedaen,

 

De godloose is verstrickt met schanden

 

In d’werck syner eyghener handen.

 

 

 

De godloosse sullen vergaen,

 

End ghewislick ter hellen gaen,

 

Ende alle die met een verachten,

 

Godt niet hebben in huer ghedachten.

 

 

 

Mer d’arme slecht in druck end pyn

 

Sal nemmermeer vergheten syn,

 

De hope der die verdruckt werden,

 

Sal nemmermeer idel ghewerden.

 

 

 

Ryss op, o Heer, end sta my by,

 

Dat de mensch de sterckste niet sy,

 

Laet d’ Heydens kommen in t’ gherichte

[fol. 13v]

 

Uoor dynen godlicken ansichte.

 

 

 

O onsterflick Heere, wel aen,

 

Iaegh hen een vreese dapper aen,

 

End wil de volcken so ghewennen

 

Dat sy hen voor menschen bekennen.

Ghebedt.

O almachtighe Godt, die du nummer verwerpest die in dy vertrauwen: verhoir dat gheschreye dyner armen dieners, ende laet niet toe, dat de boisaftigen huere boise aenslaghen teghen ons wtuoeren, mer dat sy in huerer listicheyt veruanghen werden: dat wy alwech oirsake hebben moghen, dynen heylighen name groot te maken, dat dy ghelieft heeft, sulkes ons te openbaren, door Iesum dynen Sone onsen Heere. Amen.