Psalmen Davidis

in Nederlandischer sangs-ryme

Domine deus meus. Psalm.vii.

Dauid bidt verlost te werdene vander veruolghinghe Sauls: stelt voor syne onnooselheyt, ende bidt ommet verderf syner vyanden. Singht eyndtlicken, dat sy vergaen sullen

[fol. 9r]

allen met hueren eyghen swerden, waeruoor hy Godt dancket.

O Godt myn Heer, dy ick vertrauwe
Uerloss my doch, na dyner trauwe.
Uan allen den veruolghern myn
End van huer handen vry my fyn,
Op dat huer hoofdt hem niet vergrype
An my, end myn siele niet grype,
Als een leeuw, om verschueren gaer
Sonder dat

[fol. 9v]

iemand helpe daer.

Myn Heer myn Godt, so ick bedreuen
Hebbe sulks iet als sy voorgheuen,
Of so in myn handt eenigh quaedt
Beuonden werde metter daedt:
Hebb’ ick vergholden quaedt met quade
Den die daer is vol onghenade:
Ia hebb’ ick niet (veruolght ten doodt
On oorsaecke) hem verlost wt noodt:

Dat myn vyandt myn siel veruolghe,
End dat hy se stracks achteruolghe,
Uertrede myn leuen met vliet,
Brengh’ oock myn heerlicheyt tot niet,
Ryss op in dynen toorn, o Heere,
Sta teghen myn vyanden seere:
Waeck op dat ick werd’ in myn recht
Ghestelt, na dyn belofte slecht.

Dat der volcken scharen ontspringhen,
End dy, o Heere, dick’ omringhen,
End om deser oorsaken wil
Dit onder ons te rechten stil.
Daer sal Godt de volcken oordeelen,
Ende my dan myn recht wtdeelen.

[fol. 10r]

 

Recht my in mynr gherechtigheyt

 

Na mynes herten gheheelheyt.

 

 

 

§1 Eynd de boosheyt der ongherechten

 

End’ onderhoudt fyn den gherechten

 

Gherechtigh Godt, die verklaert werdt

 

Een doorsoecker der nier’ end hert.

 

Myn schildt, myn gheweer end myn hope

 

Is in Godt, daer op ick verhope,

 

Die daer beurydst end behoedst fyn

 

Die oprechtigh van herten syn.

 

 

 

God is een rechter der gherechten

 

Welckes saken hy brenght ten rechten,

 

Hy doet oock recht den desghelycks,

 

Die hem daer greetet daghelycks,

 

In dien die my daer soeckt tot schande

 

Hem niet bekeere in rechten stande,

 

D’Heer heeft syn scherp sweerd toebereydt,

 

Synen ghespannen boogh bereydt.

 

 

 

Die Heere heeft hem bereydt alrede

 

Doodighe wapens der onurede,

 

Hy heeft schoon syn pylen bereet

 

Teghen myne vyanden wreedt.

 

Deess genereert recht’ idelheyden

 

End ontfanght pyn end swaricheyden,

 

Te baren loghens onuerdacht

 

Anders dan hy hadde ghedacht

 

 

 

Hy heft met een moeyelick slauen

 

Een gracht ghedoluen end doorgrauen,

[fol. 10v]

 

Mer hy sall vallen inde gracht

 

Die hy voor ander’ heeft bedacht.

 

T’uerdriet waermede hy oueruallen

 

My woude, sal op syn hoofd vallen,

 

End het quaedt, dat hy so neemt op

 

Sal stracks vallen op synen kop.

 

 

 

Dies sal ick den Heer louen stille

 

Om syner gherechtigheyt wille.

 

Des hooghsten name ick singhen sal

 

Myn leuen langk met bly gheschal.

Ghebedt.

O Godt eenich ondersoecker der herten, die du wetest, wy werden van onsen vyanden nergent omme veruolght, dan dat wy in geenen anderen hope hebben dan in dy alleene: streck dynen arme wt te verstooren de ghene die ons to onrechte veruolghen: ende versamelt dyne ghemeynte, die dar verstroyet is door de tirannie der godlosen, ende hoed ons met dyner heyligher bescherminghe door dynen Sone Iesum Christum onsen Salighmaker. Amen.