Psalmen Davidis
(1566)–Jan Utenhove– Auteursrechtvrijin Nederlandischer sangs-ryme
[Folio 8r]
| |
IN dynen toorn bestraf my niet, o Heere,
Casty my niet in dyner gramschap seere,
Mer wildy Heer, erbarmen ouer my,
Want ick ben cranck, maeck my van sonden vry.
Maeck my gesondt, want myn beens my begeuen
End syn verschreckt, myn siel is daerbeneuen
In groot verdriet beswaert end gants onuro,
Hoe langh saltu my laten Heer also?
Keer dy tot my, will my aensien, o Heere,
Uerloss myn siel end weer in desen keere
Myn liiden swaer om dyns naems wille groot,
Want wie sal dyns ghedencken inden doot?
Wie salder oock dy dancken inder Helle?
| |
[Folio 8v]
| |
In mynen sucht gantslick vermoeyt ick quelle,
Myn bedde doe ick vloeyen alle nacht,
End myn bedtste met myn tranen onsacht.
Myn anghesicht van versuchten end weenen,
Is gaer verdrooght end veroudert met eenen,
Om der willen aller vyanden myn,
Die my doorgaens quellen met grooter pyn.
Gaet wegh van my alle die boosheyt wercket
Want op de stem myns weenens heeft gemercket,
Die Heer, end heeft schoon verhoort myn gebedt
End my ghegunt al myn begeert end bet.
Dat dan beschaemt all myn vyanden werden
End achterwaert verwonnen van my terden
Met schanden groot, na dat de Heer so goedt
Te mywaert is, end my so vele doet.
| |
Ghebedt.Heere Godt, die du een recht richter bist, ende de dynen vaderlicken castyest, se te bringhen ter warer boete, maeck door dyne oneyndtlicke goedicheit, dat alle droefsalen beyde na siele ende lijf, die wy lyden voor onse sonden, ons dienen tot castydinghe: ende dat wy in midden derseluen, altydt geuoelen dyne vaderlicke goedicheyt: op dat wy met schaemte onser vyanden, dy louen ende dancken mogen alle de daghen onses leuens door onsen Heere Iesum Christum. Amen. |
|