Hondert Psalmen Davids mitsgaders het ghesangk Marie, t'ghesangk Zacharie, t'ghesangk Simeons

de thien Geboden, de artikels des Gheloofs, t’ghebed des Heeren &c. ouerghesett in Nederlandschen dichte

In exitu Israel. Psal.Cxiiij.

§ Een verhueghinghe des Iuedschen volcks ouer den weldaed der verlossinghe wt Egypten-land, mit een verhael der voorneemste wonderdaden die God, ontrent de selue verlossinghe, ghedaan heeft.

DOe Israel toogh wt Egyptenland,
End t’huys Iacobs ghingk van den volcke vrémd,
Mit vroeylicken ghemoede,
So ward Iuda des Heeren heylighdom,

[fol. 108r]

 

 

End Israel syn eyghen vorstendom,

 

Daer in hy hęrschen soude.

 

 

 

Doe d’Meer dat sach, het vlood van stonden aen,

 

Desghelycken so liep oock de Iordaen

 

Achterwaerts, den stroom teghen,

 

Ghelyck weders spronghen de bęrghen op,

 

Ende d’hueuels die spronghen op te hoop,

 

Als lammers by de weghen,

 

 

 

Wat was dy, Meer, dat du gheuloden waert,

 

End dy Iordaen dat du te rugghewaert

 

Bedwonghen waerst te wycken?

 

Wat was v, o berghen, dat gy daer spronght

 

Als weders op, end ghy hueuels ter stond,

 

Als lammers te ghelycke?

 

 

 

Dat dat ęrdryck daer beuɇ, oock ouer breyd,

 

Om des Heeren Gods teghenwoordigheyt,

 

End Godes Iacobs wille:

 

Die, wt eener rotß watervloeden blood,

 

End wt eenen keye springkbornen groot.

 

Heeft ghedaen vloeyen stille,