Hondert Psalmen Davids mitsgaders het ghesangk Marie, t'ghesangk Zacharie, t'ghesangk Simeons
(1561)–Jan Utenhove–
Auteursrechtvrijde thien Geboden, de artikels des Gheloofs, t’ghebed des Heeren &c. ouerghesett in Nederlandschen dichte
§ Dauid beschryft ons, in desen Psalm. de goedheyt end die mildigheyt Gods, ghelucksaligh segghende alle die de selue nauolghen. SAligh is de man, die daer leeft,
In rechter ontsicht des Heeren,
End die een welgheuallen heeft,
Aen syn gheboden end leeren.
Syn saed, op ęrden, sal krachtigh syn,
| |
[Folio 106r]
| |
 End t’saed der vroomen, welck God oock fyn,
Mit seghening sal vermeeren.
Ryckdomen end allɇ oueruloed
Sullen, in syn huyß oock wesen,
Syn gherechtigheyt blyuen moet,
Hoe seer sy hier sy mispresen.
D’licht schynt den vroomen in duysterheyt,
End den ghenen die bermhertigheyt,
Ghenadɇ end gherechtheyt pleghen.
Weldadigh is de vroome man,
Door wtleenen end gheryuen,
End all syn saken hy wel kan,
Mit oordeel end stichtingh dryuen.
Saligh is hy, want door gheen gheual
Beweeght hy emmermeer werden sal,
Der vroomen naem sal steets blyuen.
Van quaed gherucht dat ouerkomt,
Schroemt hy doch sick niet mit allen.
Want syn hert sick vertrauwt, end romt
Op God, daer’t op is veruallen.
Syn herte staet vast end vreest gaer niet,
Tot dat hy syne vyanden siet,
| |
[Folio 106v]
| |
Na syn beghęrtɇ, oueruallen.
Hy deelt wt syn goed euen mild
Den aermen, ende den ellenden,
Welckes die Heer ghedencken wilt,
Syn gherechtheyt sal niet enden:
Męr in der eewigheyt blyuen staen,
Syn hooren end kracht sal sick voordaen,
Tot grooter eeren oock wenden.
So dat de boosɇ aensiende dit,
Vast knersen sal syne tanden,
End door enckelen haet end nyd,
Verdwynen in allen standen.
Hy sal teghen hem veel listen slaen,
Męr syn beghęrte sal niet bestaen,
End mit hem komen tot schanden.
|
|