Hondert Psalmen Davids mitsgaders het ghesangk Marie, t'ghesangk Zacharie, t'ghesangk Simeons
(1561)–Jan Utenhove–
Auteursrechtvrijde thien Geboden, de artikels des Gheloofs, t’ghebed des Heeren &c. ouerghesett in Nederlandschen dichte
§ De Prophete straft in desen Psalm de Epicureers, de Atheisten end de godloose tyrannen, die de godsalighen veruolghen, end verdrucken euen als of daer gheen God ware die het merckt end straft. Troostende alle vroomen in sulckerley veruolghinghe, hen toesegghende datse de Heer verlossen sal, end de godloose veruolghers verderuen. O Heer, end God der sonden wreker recht,
| |
[Folio 80v]
| |
 God wreker recht, wil dyn kracht laten blycken,
Hef dy nv op, o Richter des ęrdrycken.
Om den grootschen te gheuen loon end recht,
Hoe lang sullen de boosɇ, Heer, hebben spoed?
Hoe langh sullen sy sick moedwilligh draghen?
Hoe langh sullen sy spreken, mit hooghmoed,
| |
[Folio 81r]
| |
 End in huer booß, sick romen end behaghen?
Dyn ghelieft volck wryuen sy gaer entween,
End dyn ęrfdeel seer schandelick sy plaghen.
Wedewen end vrémdlinghen sy doodslaghen,
Weeskins verdruckt verworghen sy miteen,
Daer en tusschen dencken sy op dy niet,
Męr segghen stout, die Heer siet niet de saken,
De God Iacobs weet niet wat daer gheschiedt,
End verstaet niets, van t’ghene dat wy maken.
Werdet doch wys onuerstandighe lien,
End ghy dwasen, wanneer sult ghy vroed werden,
Die d’oor gmaect heeft hoe soudɇ hy doof gewerden
Die d’oog gewracht heeft hoe soude hy niet sien,
Die de volcken straft, end wetenschap gheeft
Den menschen al, soudɇ hy (wilt dit betrachten)
V straffen niet? want die Heer die daer leeft,
Idel bekent aller menschen ghedachten.
Wel saligh is de man, Heer, dien du straefst,
End dien du heefst in dyn Wet onderwesen,
Op dat du hem rust gheefst in’t druckigh wesen,
De wyl men den boosen eenen kuyl graeft.
Want die Heer sal syn volck verwęrpen niet,
Syn ęrfdeel oock sal hy gheenßins verlaten,
Tot dat t’ghericht’ mit gherechtheyt gheschiedt,
Die de vromen gheenßins sullen naelaten.
| |
[Folio 81v]
| |
Wie sal, voor my, teghen de boosɇ opstaen?
Wie sal mit my staen teghen de boosdaders?
Ten waer dat my die Heer gheholpen hadde,
Myn siel ware nv schoon ter hell ghegaen.
Als ick oock dacht, myn voet is op den val,
Dyn goedigheyt heeft my seer vast ghemaket,
Na d’hitte groot myner ghedachten all,
So hebben my dyn troostinghen vermaket.
Heefstu yet ghemeyn mit der Tyrannen stoel,
Die daer verdruckt onder den schyn van rechte,
T’samen loopen sy teghen de gherechte,
D’onnoosel bloed dommensɇ end maken koel.
Męr die Heer is my als een vaste borgh,
Myn God is my de steenrotß myns betrauwen,
Hy sal hen d’booß verghelden sonder sorgh,
End in huer quaed verstroeyensɇ end benauwen.
|
|