Hondert Psalmen Davids mitsgaders het ghesangk Marie, t'ghesangk Zacharie, t'ghesangk Simeons

de thien Geboden, de artikels des Gheloofs, t’ghebed des Heeren &c. ouerghesett in Nederlandschen dichte

Qui habitat. Psal.xci.

§ Hier beschryft Dauid de groote voorspoedigheyt end sekerheyt der gheloouighen end van hoe veel quaeds beurydt sy, die in God vaste vertrauwt.

WIe syn vertreck neemt tot den schut
Des die dat hooogstɇ inwoonet:
Die sal, als in een seker hut,
Onder Gods schaduw woonen:

[fol. 79r]

 

 

So segt hy ęrnstlick tot den Heer,

 

God is myn toevlucht reyne,

 

Myn burgh, myn hoop, derhaluen seer

 

Stuenɇ ick op hem alleyne.

 

 

 

Want van des iaghers strick sal hy

 

Dy vryen end wttrecken,

 

Oock van der pestɇ, hoe swaer sy sy.

 

Hy sal dy schoon bedecken

 

Mit syn vlercken: du salt vry syn,

 

Onder syn vedern teere,

 

Du werdst mit syn trauw bedeckt syn,

 

Als mit een schild end speere.

 

 

 

So dat du niet te vreesen heefst

 

Wat grousaem is by nachte,

 

Noch voor den pyl (so lang du leefst)

[fol. 79v]

 

Die s’daeghs vlieght, dy te wachten:

 

Noch voor eenighe pest, die daer

 

In’t duyster heeft huer wesen,

 

Noch voor t’booß op den middagh klaer

 

Verdęrflick opgheresen.

 

 

 

Laet vallen dy ter lincker hand

 

Duyst, end thien duyst ter rechter,

 

So sal sulck iammer schade end schand

 

Dy gantslick niet aenuechten.

 

Męr du salt huer verdęrf sien saen,

 

Mit dynen eyghnen ooghen,

 

End de godloosen stracks ontfaen

 

Hueren loon, onbedroghen.

 

 

 

Want om dat du tot den Heer reedst,

 

Du bist myn toeulucht reyne,

 

End om dat du in’t hoogh besteetst

 

Dyn hopɇ, op God alleyne:

 

Gheen ongheluck kan dy voordaen

 

Eenigher wysɇ aennypen,

 

Gheen plaghe salder oock aenstaen,

 

Die dyn hut kan aengrypen.

 

 

 

Want hy sal synen Engheln snel

 

Beuel gheuen te deghen,

 

Dy te bewaren rechtsins wel,

 

In allen dynen weghen.

 

Sy sullen op huer handen dy

 

Draghen, dat dyn voet bloote

 

Niet struyckele, noch sick, onury,

 

Teghen eenen steen stoote.

[fol. 80r]

 

Op Luparden end slanghen fel

 

Du salt onbesorght treden,

 

Leeuwen end Draken euenwel

 

Du salt schaedloos betreden.

 

Om dat hy my lieft (spreeckt die Heer)

 

So wil ick hem beweeren,

 

Ick wil syn huld syn langhs so meer,

 

Want hy mynen naem eeret.

 

 

 

Hy sal my aenroupen mit vliet,

 

End ick sal hem verhooren,

 

Ick sal hem by syn in’t verdriet,

 

Hem redden end vereeren.

 

Vullen sal ick mit daghen veel,

 

Sulckerley eenen mensche,

 

Ick sal hem oock rycklick myn heyl,

 

Vertoonen t’synen wensche.