Hondert Psalmen Davids mitsgaders het ghesangk Marie, t'ghesangk Zacharie, t'ghesangk Simeons

de thien Geboden, de artikels des Gheloofs, t’ghebed des Heeren &c. ouerghesett in Nederlandschen dichte

Quid gloriaris. Psal.lij.

§ Dauid straft de godloosen, die de goedheyt Gods verachten, welcke, ouermits dat sy staen op hen seluen, sullen haestlick vergaen: mer die op God betrauwen, sullen groen syn ghelyck die Olyuenboom.

WAerom roemstu, du maghtighɇ in boosheyt,
De goedheyt Gods men daghlicks wel aensiet

[fol. 57v]

 

 

Schand end verdriet dyn tongh steets ouerleyt,

 

Als een schęrp schęrs dat buyten weghe schiett,

 

Schadighen seer, weldoen liefstu gaer niet,

 

De lueghen oock liefstu meer dan het rechte,

 

Du wenst dyn tongh tot bedrogh end onrechte.

 

 

 

God sal schenden dy, end verdryuen vry,

 

Wt dyn land, end dyn saed te gronde doen.

 

Welck de vromen schauwende, sullen sy

 

Seer vreesen, end bespotten die onvroen,

 

End segghen, dits de man die euen koen,

 

Niet stuendɇ op God, męr op syn groote hauen,

 

End stęrckte sick in syne boose daden.

[fol. 58r]

 

Męr ick sal den groenen olyuenboom,

 

Wesen ghelyck in t’huyß des Heeren breyd,

 

Want ick heb myn hoop seker, sonder droom,

 

Op Gods goedheyt voor eewelick gheleyt.

 

Ick sal tot dyn lof eewlick syn bereyd,

 

Voor dyn trauwɇ end ick wil dyn hulp verwachten,

 

Om dyns naems wil, dien de vroomen grootachten.