Hondert Psalmen Davids mitsgaders het ghesangk Marie, t'ghesangk Zacharie, t'ghesangk Simeons
(1561)–Jan Utenhove–
Auteursrechtvrijde thien Geboden, de artikels des Gheloofs, t’ghebed des Heeren &c. ouerghesett in Nederlandschen dichte
§ Dauid na den dood Vrie, bekennende syn sonde, begheert verghef van God, sampt dat hy sende synen gheest om hem te houden van meer te sondighen, voornemende andere te leeren, end biddende voor Ierusalem de ware Ghemeynte. Een Psalm waerin wtghedruckt werdt de rechte aerd eens waren penitens. O God, myner ghenadigh sy,
Na dyner goedheyt sta my by,
| |
[Folio 55v]
| |
 Doe wt mynɇ ouertreding,
Na dyner grootɇ erbarming.
End wasch my God, myn toeuerlaet,
Van alle myne boose daed,
End maeck my reyn van sonden,
Gheneeß my myne wonden.
| |
[Folio 56r]
| |
 Myn sonde staet altyd voor my,
Ick heb ghesondight teghen dy,
Voor dy allein boosheyt ghedaen.
In dyn woord salt du blyuen staen,
Waerachtich so men dy richtet.
Sie, ick bin in ghebreck ghewracht,
So my myn moeder heeft voortbracht,
End in sonden ontfanghen,
Veel quaeds heb ick beganghen.
Męr totter waerheyt heefstu lust,
End du gaefst my oock dat ick wist
Dyn wysheyt sonder sorghen,
| |
[Folio 56v]
| |
Die heymlick was verborghen.
Ontsondigh my mit Ysoop schoon,
Dat ick reyn werdɇ, end wasch my saen
Sneeuwit, end vrueghd laet hooren my,
Dat myn ghebeenten werden bly,
Die du so seer heefst verslaghen
Męrck niet op mynen aermen staet,
Doe wt alle myn boosheyt quaed.
Heer, wil doch in my scheppen
Een reyn hert, sonder vlecken.
Den rechten gheest in my vernieu,
Stoot my niet van dy, wil my niet
Dynen heylghen Gheest węren,
Dien ick niet kan ontbęren.
End laet my wederkomen meer
Dyner saligheyt troost, o Heer:
De vrye gheest weerhoude my,
De boosen wil ick leeren vry,
Dat sy sick tot dy bekeeren.
Van bloedschuld, O God, my beury,
God myner saligheyt, door dy,
Dan sal myn tongh verhalen
Dyn gherechtheyt tot allen.
Myn lippen open doe, o Heer.
Dat myne mond, so langks so meer,
Dynen lof magh verkonden,
Daertoe ick bin verbonden.
Want totten offer heefstu gaer
Gheen welgheuallen, Heer, voorwaer,
| |
[Folio 57r]
| |
Anders so haddɇ ick en ghedaen,
De brandoffer werdt niet ontfaen
Van dy, auer dy misuallet.
Een recht offer Gode den Heer,
Is doch een gheest mistroostigh seer,
End een hert gaer verslaghen,
Sal dy, God, niet mishaghen,
Na dyn goedheyt doe Sion wel,
Op dat werden erbauwen snel,
End stadich moghen dueren,
Des Ierusalems mueren.
Dan saltu wesen gaer bereyd,
Tot den offer der gherechtheyt,
Tot den brandoffer wel ghemoedt,
So salmen dan de caluers goed
Op dynen autaer fyn legghen.
|
|