Hondert Psalmen Davids mitsgaders het ghesangk Marie, t'ghesangk Zacharie, t'ghesangk Simeons
(1561)–Jan Utenhove–
Auteursrechtvrijde thien Geboden, de artikels des Gheloofs, t’ghebed des Heeren &c. ouerghesett in Nederlandschen dichte
§ Onder t’voorbeeld des houwelicks Salomonis, mit de dochter Pharaonis, werdt hier beschreuen t’gheestelick houwelick Christi mit syn Ghemeynte, Osee.ij. Ephs.v.Singt op die wyse des xxiiij. Psalms.MY komt te voor een rede goed,
Die wt den herte borsten moet,
Welckɇ ick den Koningk wil toeschryuen.
Myn tonghɇ is nv seer wel ghemoedt,
Also te dichten, mit der spoed,
Als een rasch schryuer konde schryuen.
Du bist de schoonste die daer leeft,
Dynen lippen ghenadɇ aenkleeft,
Mit dat dy God seer heeft begnadight.
Gord aen dyn swęrd, mit grooter kracht,
Gheweldigh Vorst, so groot gheacht
Salt du syn, door dyn wonderdaden.
| |
[Folio 50r]
| |
Mit spoed ryd eerlick ouer breyd,
Op het woord der waerachtigheyt,
Tot den volcken mit grooter eeren:
Verghselschapt mit sachtmoedigheyt.
End allerley gherechtigheyt,
Dyn rechtɇ hand sal dy wonder leeren.
Dyn pylen sullen schęrp end hard
Doorgaen dyner vyanden hert:
De volcken sullen voor dy vallen.
Dyn throon bestaet doch eewelick,
De staf, o God, dyns Koningkrycks,
Is der gherechtheyt staf in allen.
Du heefst lief de gherechtigheyt,
End haetst oock allerley boosheyt,
Daerom dat God dy bouen allen
Dyn mitghesellen heeft ghesalft
Mit der blyschap oly end salf,
Die op dyn lidmaten moet vallen.
Dyn kleyders wel rieckende syn
Na Myrrhɇ, Aloɇ, end Cassy fyn,
Wt Yuoorencassen ghenomen.
Om dy alwegh te maken vroo,
Der Koninghen dochters daertoe
In dynen dienst ghewilligh komen.
Dyn bruyd staet dy ter rechter hand,
Verciert mit goud van Ophir gent.
Hoor, dochter, sie, neygh doch dyn ooren,
Vergheet dyn volck als dreck end stof,
Vergheet dyns vaders huyß end hof,
| |
[Folio 50v]
| |
Kleef hem aen, hem alleen wil hooren.
De Koningk sal dyn schoonheyt frysch
Belusten, want hy dyn Heer is:
Du salt hem dienen end aenbidden,
De dochter Tyri, mit gheschinck,
End die de ryckstɇ onder t’volck syn,
Sullen oock voor dyn aenschyn bidden.
T’ciersel de Koninghinnen schoon
Is inwendigh, door s’Koninghs doen,
Huer kleed is van goude gheulochten,
Sy sal den Koningk syn toebracht,
In kleyderen konstigh ghewracht,
Mit den maeghden die huer steets volghen.
In blyschap end verhueghing groot,
Sullen sy buyten alle nood,
In s’Koningks tempel ghebracht werden.
Voor dyn vaderen sullen dy
Kinders syn, die du stellest vry,
Tot vorsten ouer de gantsɇ ęrde.
Dyns naems mit schryuen wil ick, Heer
Ghedachtigh syn, so langs so meer,
Tot allen eewen end gheslachten.
Daerom sullen de volcken dy
Belyden eewelick seer bly,
End dynen naem altyd groot achten.
|
|