Hondert Psalmen Davids mitsgaders het ghesangk Marie, t'ghesangk Zacharie, t'ghesangk Simeons

de thien Geboden, de artikels des Gheloofs, t’ghebed des Heeren &c. ouerghesett in Nederlandschen dichte

Conserua me Domine. Psal.xvi.

§ Dauid begheert hulpe van God, voorbringhende syn ghelooue, end niet syn wercken, die hy niet bekent te syn voor God, voorhoudende dat hy alle afgoderye haett, God aenkleuende, so versekert dat syn ghebed verhoort is, dat hy God daer voren danckt, sick versekerende dat hy hem niet alleenlick hieraf sal dancken, mer oock van een meerder ghelucksaemheyt achter de doot, door de kracht der verrysenisse Messie, die hy opentlick voorsegt: als wtghelegt werdt. Act.ij. Het is een Psalm

[fol. 15r]

inhoudende een voorschryuinghe van bidden voor de gheloouighen, die daer quellen in desen leuen.

NEem my, O Heer end God in dyn behoed
Want in dy is gheleghen myn vertrauwen.
Myn siel, seg den Heere mit goeden moed,
Du bist myn Heer vol goedigheyt end trauwen
Daerom behoufst du myner węrcken gheene,
Want alle maght end dueghd heefstu alleene.

[fol. 15v]

 

Tot den heylghen, end die naemaftigh syn

 

Op ęrden, heb ick eenen lust ghekreghen:

 

Auer ouer den komme straffɇ end pyn,

 

Die daer gaen tot afgoden end byweghen.

 

Ick wil hueren bloedoffer niet ghenaken,

 

Noch huer namen oock nemen in de kaken.

 

 

 

God is d’lot myns deels end des bekers myn,

 

Du bist, O Heer, myn ęrfdeel wtghemeten,

 

Dat my voorwaer is toegheeyghent fyn,

 

In een so schoon plaetsɇ als men can gheweten,

 

Ia t’schoonste deel dat daer was onder allen,

 

Is my fyn tot mynen deele gheuallen.

 

 

 

Ick sal den Heer dancken dat hy my so

 

Beraden heeft, om dese saeck t’aenmęrcken

 

Ia myn nieren vought hy des nachts also,

 

Dat sy my niet hinderen t’goed te węrcken.

 

Ick heb den Heer my steets ghestelt voor ooghen,

 

Hy houdt my (ter rechtɇ hand staendɇ (onbewogen.

 

 

 

Daerom ghewis myn hert sick seer verblydt,

 

Myn siel is vroo, ia myn vleesch is in rusten,

 

Wetende dat du niet t’eenigher tyd

 

Myn siele salt in’t graf laten berusten,

 

Du salt oock gheen-derley wyse ghehenghen

 

Dat rottinghɇ aen dyn heilghe sick sal menghen.

 

 

 

Męr du salt Heer, my aenwysen den pad

 

Die my tot den rechten leuen gheleyde,

 

Want daer is gheen vrueghd die kan maken sat,

 

Dan d’aensien dyns aenschyns daer ick op beyde

 

In dyn rechter hand syn oock alle iueghden

[fol. 16r]

 

In eewigheyt, end allerhande vrueghden.