Hondert Psalmen Davids mitsgaders het ghesangk Marie, t'ghesangk Zacharie, t'ghesangk Simeons

de thien Geboden, de artikels des Gheloofs, t’ghebed des Heeren &c. ouerghesett in Nederlandschen dichte

[fol. 11v]

Domine dominus noster. Psal.viij.

§ Dauid mit een groote verwonderinghe, maeckt hier groot de wonderbare maght des Scheppers aller dinghen, end de groote goedigheyt die hy heeft willen bruycken tot den mensche, den seluen hem schier ghelijck ghemaeckt hebbende.

O Onse God end Heer van grooter węrde,
Hoe wonderbaer ia ouer die gantsę ęrde
Is dyne naem? du heefst seer fyn verhooght
Dyn heerlicheyt bouen die hemels hoogh.

Du heefst dat lof dyner stęrckte ghegrondet
Wt der kindern end suyghelinghen monde,
End maeckst daer door verslaghen end beschaemt,
Dyn vyanden end wrekers onbeschaemt.

Als ick aensie, end aenschauwɇ alleweghen

[fol. 12r]

 

D’hemels, die daer syn een recht węrck van deghen

 

Dyne vingheren, de maen schyndendɇ aen breyd,

 

End de sterren die du heefst toe bereyd:

 

 

 

So seg ick vry, verwondert end aendachtigh:

 

Wat is de mensch dat du bist syns ghedachtigh?

 

Of wat is der menschen soon, dat du vraeghst

 

Na hem, end dat du syner sorghe draeghst?

 

 

 

Gode by na ghelyck heefstu hem schoone

 

Ghemaeckt, end heefst hem verciert mit der kroone

 

Der heerlicheyt, end heefst hem ghestelt fyn

 

Ouer alle węrcken der handen dyn.

 

 

 

Synen voeten heefstu hem onderworpen

 

Alle schapen, end rinders, end gheworpen

 

Onder hem de dieren die daer op t’veld,

 

Om huer weyde te soecken, syn ghestelt.

 

 

 

De voghels des luchts mit huer clare stemmen.

 

End de visschen der Meers die in breed swemmen,

 

End wat in s’Meers weghen syn wesen heeft,

 

End so wat daer onder den water sweeft.

 

 

 

O eewigh God, onß Heer, weerd te vereeren,

 

Hoe wonderbaer, end vol allerley eeren

 

Is dyne naem, ouer de węreld breyd,

 

Ia ouer all, door dyn wonder, verbreydt?