Hondert Psalmen Davids mitsgaders het ghesangk Marie, t'ghesangk Zacharie, t'ghesangk Simeons

de thien Geboden, de artikels des Gheloofs, t’ghebed des Heeren &c. ouerghesett in Nederlandschen dichte

Domine ne in furore. Psal.vi.

§ Wy werden, door d’exempel Dauids gheleert, hoe wy ons draghen sullen, in onse sieckten, end andere verdrieten, beyde des lyfs end der sielen.

IN dynen toorn wil my niet straffen Heere,
Casty my niet, in dyner gramschap seere,
Męr wildy Heer, erbarmen ouer my,

[fol. 11r]

 

 

Want ick bin kranck, maeck my van sonden vry.

 

 

 

Maeck my ghesond, want myn beenen end leden

 

Syn gaer ontween myn siel is daer beneuen

 

In groot verdriet, beswaert end gants onvro,

 

Hoe lang salt du my laten, Heer, also?

 

 

 

Keer dy tot my, wil my aensien, O Heere,

 

Verloß myn siel, end wil oock van my weeren

 

Myn lyden swaer, om dyns naems willen groot,

 

Want wie sal dynr ghedencken in den dood.

 

 

 

Wie salder oock dy dancken in der helle,

 

In mynen sucht, gheheel vermoeyt, ick quelle,

 

Myn bedde doe ick vloeyen alle nacht,

 

End myn bedste mit tranen myns gheklaghs.

 

 

 

Myn aenghesicht van versuchten end weenen

 

Is gaer verdrooght, end veroudert mit eenen

 

Om der willen aller vyanden myn,

 

Die my alwegh swaerlick quellende syn.

 

 

 

Gaet wegh van my alle die boosheyt węrcket,

 

Want op de stem myns weenens heeft gemęrcket

 

De Heer, end heeft schoon verhoort myn ghebed,

 

End myn ghegunt all myn beghęrtɇ end bet.

 

 

 

Dat dan beschaemt all myn vyanden werden,

 

End achterwaert verwonnen van my terden,

 

Mit schanden groot, na dat de Heer so goed

 

Te mywaert is, end my so vele doet.