Hondert Psalmen Davids mitsgaders het ghesangk Marie, t'ghesangk Zacharie, t'ghesangk Simeons
(1561)–Jan Utenhove– Auteursrechtvrijde thien Geboden, de artikels des Gheloofs, t’ghebed des Heeren &c. ouerghesett in Nederlandschen dichte
§ Dauid ballingk, veel gheleden hebbende van Saul: vreesende oock noch meer te lyden door de vleyers die ontrent Saul waren, doet syn ghebed tot God, daerna vertroost hy sick, als hy denckt dat God de godloosen haett, end den vroomen gunstigh is.
VErneem doch myn woorden, O Heere,
| |
[Folio 9v]
| |
Wil myn betrachten wel verstaen,
End myns gheschreys stem męrcken aen,
Want ick myn God, Koningk vol eere,
Bid tot dy seere.
S’morghens seer vrough, ia voor den daghe
Du salt, O Heer, verhooren my,
Want ick sal my s’morghens tot dy
Voughen, troost wachtendɇ, op myn klaghe,
Die my behaghe.
Want du een God (niet te verschoonen)
Bist, den die boosheyt niet behaeght,
Dien oock die godloose mishaeght:
Welck sick mit God niet sal ghewonen,
Noch by hem wonen.
Gheenßins sullen die dwase lieden
| |
[Folio 10r]
| |
Voor dyn ooghen konnen bestaen,
Want du haetsɇ alle die begaen
End węrcken boosheyt t’allen tyden,
Mit een verblyden.
Du salt oock gant-slick die daer lieghen
Bringhen tot verdęrf end in pyn,
De Heer haett die bloedghierigh syn,
End die daer altyd mit bedrieghen
Om te gaen pleghen.
Ick auer op dyner ghenaden
Veelheyt, eendeels aen my ghedaen,
Sal in dyn heyligh huys vry gaen
T’aenbidden, door dyn vreeß beraden,
Oock vrough end spade.
O Heer end God, will my doch gheuen
Door dyn trauwe gherechtigheyt,
Om mynr vyanden will, gheleyd,
End bereyd my dyn wegh te deghen,
Voor allɇ afweghen.
Want niets vast is in hueren monde,
Huer hert is gaer beueynst, kuraf,
Huer kelɇ is recht een open graf,
Huer tonghe werdt oock t’allen stonden
Vol smeeckens vonden.
Verdrayse, O God, laetse veruallen
Van den raedslaghen die sy doen,
Verdęrfse om huere swaer misdoen,
Want sy syn oproerigh gheuallen
Teghen dy allen.
| |
[Folio 10v]
| |
End laetsɇ alle vroo syn van sinnen,
Die sick gaer vertrauwen op dy,
Laetsɇ, eewlick mit vrueghdstemme vry
In dy vroo syn, mit den die dynen
Naem recht beminnen.
want du bewyst veel goeds, O Heere,
Den gherechten mensche mit spoed,
Du salt hem mit dyn gunste goed,
Euen als mit een schild end spęre,
Seer fyn bewęren
|
|