11. ander Psalmen

Het Argument des 132. Psalms.

Dauid van syne vyanden verdruct zijnde, begheert ende bidt hulpe van den Heere, toonende met een schoone gelijckenisse des dienstknechts ende maeghts, syne sorchuuldige gehoorsaemheyt, die oock alle gheloouige sullen nauolghen.

Mijn ooghen hef ick tot dy God alleyn
bewooner der hemelen Heere,
Recht als der knechten ooghen ghemeyn,
Sien op de milde hant haerer Heeren,
End

[fol. B5r]

 

als der maeghden ooghen sien vrij,

 

op haer vrouwen hant, So sien wy,

 

Op God en onsen Heere. ⁺

 

 

 

So staen wy op onsen God en Heer,

 

Tot hy sick onser erbarme

 

Goedertierenlick doet met ons Heer

 

Ghenadelick hoort ons karmen

 

Want wy van smaedtheyt zijn versaedt

 

Ons siel is sadt van der rijcken smaedt

 

End der grootscher, O Heer erbarmet.

+ Gedult ende lanckmoedicheyt Dauids in het cruyce ende lijden.