11. ander Psalmen
(1559)–Jan Utenhove–
Auteursrechtvrij
[Folio B2r]
| |
Die heylige Dauid straft in desen Psalm die Epicureen, Atheisten ende die goddeloose Tyrannen, die de godsalighe veruolghen ende benouwen, euen als of daer gheen God ware, die het merckt ende straffen sal, ende hy troost alle vrome die van sulcke veruolghinge lijden, segghende: dat se de Heere verlossen sal, ende dat hy de goddeloose straffen ende verderuen sal. Deus vltionem.
I V. O Heer en God der sonden wreker recht,
God wreke recht wilt dijn kracht laten blijcken,
Heft dy nu op O Rechter des aertrijcken,
Om die grootsche te gheuen loon en recht,
| |
[Folio B2v]
| |
hoe lang sullen die boose Heer hebben
recht,
Hoe lang sullen sy sick moetwillich draghen,
Hoe lang sullen sy spreken met hoochmoedt,
End in boosheyt sick roemen end behaghen.
Dijn ghelieft volck vrijuen sy vast ontween
End dijn erfdeel seer schandelick sy plaghen
Weduwen en vreemdelingen sy dootslaghen
Weeskens bedruckt verworghen sy met een
Ga naar margenoot+
Daerentusschen dencken sy op dy niet
Maer segghen stout de Heer siet niet de saken
| |
[Folio B3r]
| |
Den God Jacobs weet niet watter
geschiet
Ende verstaet niet van t'ghene dat wy maken.
Wordet doch wijs onuerstandighe lien,
O ghy dwasen wanneer sulstu vroedt wesen
Die d'oor gemaeckt heeft hoe sal hy doof zijn
Die d'oogh gewracht heeft hoe sal hy niet sien
Die de volcken straft ende wetenschap gheeft
Den mensche al, soud' hy wilt dit betrachten,
V straffen niet, want de Heer is't die heeft
Ende bekent, aller menschen ghedachten.
Ga naar margenoot+
Wel salich is den man Heer die du strafst
En dien du hebst in dijn wet onderwesen
Op dat du dien, rust gheefst in teghenheden
Dewijl men den boosen eenen kuyl graeft
Want die sal zijn volck verwerpen niet
Sijn erfdeel oock, sal hy gheensins verlaten
Tot dat t'ghericht met gerechticheyt geschiet
Die de vromen gheensins sullen nalaten.
Wie sal voor my teghen de boose opstaen
Wie sal voor my staen teghen die boozdaders
Ten waer dat my de Heer gheholpen hadde
Mijn siel die waer nu schoon ter helle gegaen
Als ick oock dacht mijn voet is op den val
Dijn goedicheyt heeft my seer vast gemaket
Na d'hitte groot mijnder ghedachten al
So hebben my dijn troostinghen vermaket.
Hebstu iet ghemeyn met der Tyrannen stoel
Die daer verdruct onder den schijn van rechte
T'samen loopen sy onder schijn van rechte
T'onnoosel bloet dommen sy en maken koel
Maer den Heer is my als een vaste borcht
Mijn God is my de steenroots mijns betrouwen
Vergelden sal hy hen t'boos onbesorcht
En in haer quaet verdoemen se en benouwen.
|
|