26 Psalmen
(1558)–Jan Utenhove–
AuteursrechtvrijDeus venerunt gentes,I. V.
Ga naar margenoot+ De Heydens zijn O Heer ghekomen
In dijn erue, end hebben besmet,
Dynen tempel: end tot
| |
[pagina 30]
| |
steynen hoopen,
Hebben Hierusalem verset,
Ga naar margenoot+ Sy hebben dyner knechten lichamen,
Den voghelen tot spijs ghestelt,
End t’vleesch dyner trouwe dienaren,
Den dieren des veldts voorghestelt.
Als water hebben zy vergoten,
Haer bloet, ront om Hierusalem,
Daer was oock (d’welck ons heeft verdroten)
Niemandt die se heeft ten graef ghedaen,
Tot eenen spot zijn wy bedeghen,
Onse nabueren groot ende kleyn,
| |
[pagina 31]
| |
Tot eenen lachter wy leuen,
Den ghenen die omtrent ons zijn.
Ga naar margenoot+ Hoe lang Heer sal dijn gramschap dueren,
End als een vuer ontsteken zijn.
Wilt dyne toornigheyt doch stueren,
Ouer t’volck dat dy niet bekent,
End ouer rijcken die niet hebben,
Dynen naem oyt gheropen aen,
Want sy Iacob verslonden hebben,
End zijn woonst gaer te niet ghedaen.
Ga naar margenoot+ Wilt nu voort an niet meer ghedincken,
Ons ouder zonden schuld end pijn:
Dijn ghenade hastelick laet blincken,
Ouer ons, want wy ellendigh zijn,
Doet ons bystandt o God ghehuldigh,
Allein om dijns naems wil end eer,
Uerlost ons, weest goedt end gheduldigh,
Ons sonden om dijns naems wil Heer.
Ga naar margenoot+ Waerom souden de boose scharen,
Segghen, waer is haer God? daerom.
Wreeckt in ons ooghen, dyner dienaren,
Bloet t’onrechte ghestort alom,
Tot dijn anschijn laet komen t’suchten,
Der gheuanghenen end laet fijn,
Door dijn kracht vrij leuen end vluchten,
Die tot der dood gheeyghent zijn.
Wilt onze nabueren verghelden,
In haren schoodt Heer zeuen fout,
Den laster daer met zy dy quelden,
End schand die se dy andeden stout,
Ga naar margenoot+ End wy dijn volck by dy ghepresen,
End het kudde dyner weyden breyt,
Sullen dy dancken alle weghen,
End prijsen in der eewigheyt.
|
|