26 Psalmen

Het Argument des Liij. Psalmms

GOD ansiet de boosheit der godloosen end zal ze straffen, beschermende zyne gheloouighe

Dixit insipiens

⁺ Den dwaes die spreeckt, daer is gheen God,
In syn ghemoet end leuen.
Sy zijn gheschendt door schand end spot
Tot goedt gheensins begheuen.
De Heer sagh op der menschen kint,
Of ie-

+ De godloose zijn dwasen God verachtende.

[p. 28]

 

mandt God socht, end versint.

 

⁺ Sy zijn al af gheuallen,

 

Gantz onnut, end vol erges moets,

 

Gheiner van haer wercket wat goedts,

 

Niet een oock onder allen.

 

 

 

⁺ Ghy boose daders all ghemeyn,

 

Wen wilstu dy bekeeren?

 

Die mijn volck op eet’t tot op’t beyn,

 

Als doen die t’broodt verteeren,

 

Sy roepen God den Heere niet aen,

 

In grooter vreese zy alwegh staen.

 

Daer gaer niet is te vreesen.

+ De gheschonden natueren aller menschen.

+ De wercken der godlooser

[p. 29]

 

Maer God is in der vromer gheslacht,

 

Welcker raedt de godloos veracht,

 

D’welck t’zijnder scha sal wesen.

 

 

 

⁺ Want God verstroyt haer beynen al,

 

Die de vromen belegghen,

 

Want God versmaet se, ende zal,

 

Haer straffen, wat zy zegghen,

 

Wie sal verlossen Israel,

 

Wt Sion, van zijn groot ghequel?

 

⁺ Als God sal weder bringhen,

 

Zijn volck wt der gheuanghenis zwaer,

 

Hem Iacob zal veruroeghden gaer,

 

End Israel ontspringhen.

+ Straffe der godlooser.

+ God beschermt de zyne.