26 Psalmen

Het Argument des xliij. Psalmms.

¶ Hoe de gheloouige veriaeght zijnde van die vergaderinghe Gods, bedruckt zijn, ende begheren verlossinghe van haer vianden: op dat zy wederom tot de Ghemeynte gheraken.

Iudica me Deus & discerne

Richt my Heer, end grijpt mijn zaeck an,
Teghen d’onheylighe schare;
Uerlost my van den valschen man,
End van den boozen alle
Du bist de God der

[p. 16]

 

sterckheyt mijn,

 

Waerom laetstu my troerigh zijn,

 

Als mijn viandt my quellet.

 

 

 

⁺ Sendt dijn klaer licht, end dijn waerheit,

 

Dat sy my rechte leyden,

 

Tot dynen heylighen bergh bereydt,

 

Den vromen, end dyne tenten:

 

Dat ick in gae tot Gods outaer,

 

Tot den God mijnner vroeghden gaer,

 

End dy dancke op de harpe.

 

 

 

⁺ Waerom troerdy o ziele mijn,

 

Wat beroerstu dy van binnen?

 

Betrout op God Emanuel,

 

Dien ick noch prijzen wille,

 

Du bist mijns anschijns zaligheydt,

 

End mijn God die daer zijt bereydt,

 

Door Christum onzen Heere.

+ Dauid begheert wederom tot de gemeynte Gods te komen.

+ Dauid wort ghetroost.