26 Psalmen

¶ Het Argument des xxxij. Psalmms.

¶ Hier wordt grondelick gheleert, by d’exempel Dauids, hoe de mensche, mit den last zyner zonden beswaert zijnde, tot zaligheydt ende waerachtighen troost der conscientien gheraken magh.

Beati quorum.

I. V.

⁺ O wel zaligh, wiens boosheyt is vergheuen,
End wiens zonden bedeckt zijn in dit leuen.
Sa-

+ IN wat stucken de salgheyt voor god ghelegen sy.

[p. 14]

 

lich is hy, wien de Heer niet toeschrijft

 

Sijn zonde, end in wiens gheest gheen bedrogh blijft.

 

 

 

Om dat ick dy mijn misdaet heb verzweghen,

 

Mits mijn roepen, mijn beynen zijn verdwenen,

 

Want my dijn handt beswaert heeft dagh end nacht,

 

Mijn sap is gaer tot somer drooghten bracht.

 

 

 

Maer als ick dy gheopent heb mijn zonde,

 

End niet bedeckt, ia selfs als ick vermonde,

 

Ick wil den Heer belijden mijn misdaet,

 

Al teghen my zo vergaefstu mijn quaet.

 

 

 

⁺ Hierom zullen alle heylighe an alle zijden,

 

Bidden tot dy Heer in bequame tijden:

 

So zullen zy beurijdt zijn ouer al,

 

Uoor watervloed end allerley misual.

 

 

 

Du bist mijn burgh, van verdriet sulstu my vrijden,

 

So sal ick my mit lofzangk gaer verblijden,

 

Uerstant end leer dijns weghs ick dy gheuen wil,

 

End mit mijn ooghe dy gheleydt gheuen stil.

 

 

 

⁺ Wilt doch den Peerde ende Mule niet ghelijcken,

 

Die gheen verstandt hebben alzoo’t mach blijcken:

 

Mit een ghebidt maer ghe-

+ De voorgaende leer dient allen geloouighen tegen al wederspoet.

+ Alle menschen worden vermaent tot het annemen der voorseyder eere vande verghiffenisse der zonden.

[p. 15]

 

temt moeten zijn,

 

op dat zy haer schicken na dynen sin.

 

 

 

⁺Veel onghelucks zal den godloozen naken:

 

Maer die den Heer vertrout, zal troosting smaken,

 

Ghy oprechte, in den Heer v verblijt,

 

Ende verhoeght v all die rechthertigh zijt.

+ Onderscheyt tusschen die godloose ende geloouighe, die de voorseide leere ontfangen.