26 Psalmen

Het Argument des derden Psalmms.

¶ De Propheet leert mit zijn exempel, dat den vianden der godzalighen in groot ghetal zijn, ende datmen ze niet vreezen sal, om der teghenwoordigher hulpe Gods wille.

Domine quid multiplicati

⁺ Ach Heer hoe zijn der menschen veel.
Die haer teghen my zetten.
Sy spreken hem God niet helpen wil:
Maer ick ben vro van herten,
⁺ Want du O Heere

+ Het perickel der geloouighen wort hier vertooght

+ Troost teghen t’perickel mit de mogentheyt ende bermhertigheyt Gods.

[p. 7]

 

bist mynen schilt,

 

Die my tot eeren zetten wilt,

 

End mijn hoofdt oock oprichten.

 

 

 

⁺ Myn stemm tot den Heer roepen sal,

 

Uan den bergh zal hy my verhooren,

 

⁺

 

Ick sliep end ontwaeckte zonder misual,

 

Sy moghen my al niet stooren:

 

Ia hondert dusendt mannen stout,

 

Ghemerckt dat my God zelue erhoud,

 

Moghen my gheenzins schaden.

 

 

 

Staet op o Heer ende helpet my,

 

Want du hebst myne vianden,

 

Op’t kinnenbacken gheslaghen vrij,

 

De godlooze bracht tot schanden,

 

Haer tanden brekende mit ghewalt,

 

⁺ De saligheydt Heer haer by dy halt,

 

Dynen zeghen is ouer de dyne.

+ Anropinghe in’t perikel is nootsakelick

+ De Godzalighe zijn altijd gherust door de bystandicheit Gods.

+ De salicheyt van God alleen.