25 Psalmen
(1557)–Jan Utenhove–
AuteursrechtvrijDeus deorum dominus.I. V. | |
[pagina 22]
| |
Ga naar margenoot+ God der goden Heer, spreken sal,
End t’samen roepen d’ertsche dal.
Uan oosten tot den westen.
Wt Sion God verschinen wilt,
Uerciert met schoonheyt, onghestilt
Komt hy syn bondt beuesten.
Uoer hem verdoende vier sal gaen,
Omryngt mit een tempeest voortaen,
Ouer al sal hy
| |
[pagina 23]
| |
lichten
Uan bouen hy dan roepen sal
Hemel end erde mit gheschal,
Om syn volck so te richten.
Seggende, wilt versaemlen my,
Myn heilghen, die doer offer vry,
Myn bondt willen wtrichten,
De hemelen sullen ouer breit,
Uerklaren syn gherechticheyt:
Want Godt sal selue rechten,
Hoort myn volck de worden myns mondts,
O Israhel dit’s myn verbondt,
Dat ik dyn God wil wesen.
Ick sal dy straffen spreeckt de Heer,
Uoer dyn offeranden nemmermeer,
Die altydt voer my wesen.
Ga naar margenoot+ Ossen wt dyn huys nem’ick niet,
Noch bocken van dy: want verdriet,
End walghing sy my gheuen,
Want alle boschdieren syn myn,
End alle boesten die daer syn,
| |
[pagina 24]
| |
Duysent berghen aenkleuen,
Ga naar margenoot+ Myn syn der berghen voghelen al,
Der wilder dieren t’gansch ghetal,
Is in mijn macht alleine,
Waert dat my hongherde, ick soudt certein,
Dy niet segghen: want s’werelts, plein,
Is myn, end watter is inne.
Ga naar margenoot+ Meynstu doch dat ick stieren vleysch,
Of dat ick bocken bloedt verheysch,
Om eeten oft om drincken?
Offert den Heere lof end danck:
Den alderhoochsten suldy dan
Dyne belooften schencken,
Anroept my oock in dynen noot,
Ick sal dy helpen klein end groot:
Waer mit du my sult eeren,
Ga naar margenoot+ Mer tot den boosen spreeckt de Heer,
Wat verkondichtstu euen seer,
Myn wet end myns words leere?
Ga naar margenoot+ Ghemerckt dat du de straefue haet,
End verwerpt myn word ende raedt,
Alwech end tallen tyden,
Is’t dat du eenen dief aensiet,
Du loopst mit hem, end wilt dy niet,
Uan eebrekers vermyden,
Tot quaedt is dynen mondt ghestelt,
Dyn tong tot valscheyt is ghequelt,
De welcke du cierst schoone.
Sittende spreeckstu mitter daedt,
Teghen dyn broeder alwech quaedt,
End dynes moeders Sone.
Dese stucken ghedaen hebstu
End om dat ick swyghe dincktstu,
Dat ick dy oock ghelycke,
Maer hoewel ick wat lyden mach,
Ick salt noch bringhen an den dach,
| |
[pagina 25]
| |
End dy straffen desghelycken,
Nu hoort (bid ick) ter deser tydt,
Ghy die Godt gaer verghetende syt,
Op dat ghy niet verderuet,
Ga naar margenoot+ Die lof end danck offert, eert my:
Dit is den rechten wech waerby,
Dat men salich mach werden.
|
|