25 Psalmen

Het Argument des derden Psalmms.

¶ De Prophete leert mit syn exempel dat den vianden der godsalighen in groot ghetal syn, datmen se niet vreesen sal, om der teghenwordigher hulpe Gods wille.

Domine quid multiplicati.

⁺ Ach Here hoe syn der men-

+ Het prikel der gheloouigen wert hier vertoocht

[p. 8]

 

schen veel.

 

Die haer teghen my setten.

 

Sy spreken hem God niet helpen wylt:

 

Maer ick bin vro van herten,

 

⁺ Want du O Heer bist mynen schilt,

 

Die my tot eeren setten wilt

 

End myn hooft oock oprichten

 

 

 

⁺ Myn stemm tot den Heer roepen sal.

 

Uan den berch zal hy my verhooren.

 

⁺

 

Ick sliep, end ontwaecte sonder misual,

 

Si moghen my all niet stooren:

 

Ia hondert dusendt mannen stout,

 

Ghemerckt dat my God selue erhout,

 

Moghen my gheensins schaden.

 

 

 

Staet op O Heer en helpet my,

 

Want du hebst myn vianden,

 

Op ’t kinnebacken gheslaghen vry,

+ Troost teghen t’perikel mit de moghentheyt ende bermherticheyt Gods.

+ Anroepinghe in’t pirikel is nootsakelick.

+ De Godsalighe syn altyt gherust doer de by standicheyt Gods.

[p. 9]

 

De Godloose bracht tot schanden,

 

Haer tanden brekende mit ghewalt,

 

⁺ De salicheyt Heer haer by dy halt.

 

Dynen segen is ouer de dyne.

+ De salicheyt van God alleene.