Christelyke gezangen

Petri verlochening en bekeering.

Toon: Psalm 42.

Iezus van den Raadt verwezen
Stondt verlaten en alleen
Zijn Disciplen die voor dezen
Hem naa volgden, vloden heen.
Petrus volgt van verr’ en staat
Om te zien hoe ‘t Iezus gaat,
In ’s Priesters zaal: ô losse driften!
Daar komt hem de zatan ziften.

2. Petrus op der dienstmaagds spreken
Staat verleegen en vervaert

[p. 36]

 

Symon! hoe zoo licht bezweken?

 

Die te vooren met het zwaerdt

 

Uwen Meester voor woud staan,

 

Iaa met hem woud sterven gaan?

 

Die in yver plag te blaken,

 

Gaat g’uw Heer! driemaal verzaken?

 

 

 

3. Ach hoe groot is ’s menschen broosheit!

 

Als hy van Gods wegen keert,

 

Tot wat gruwel quaat en boosheit

 

Valt hy niet? zoo ’t Godt niet weert,

 

d’Zatan zift ons overal,

 

Heer behoedt ons voor verval!

 

Dat wy noyt ons zelfs, vertrouwen

 

En steeds quaat gezelschap schouwen.

 

 

 

4. ’t Haan-gekray gaat Petro leeren

 

Denken, aan zijn Meesters woordt,

 

Hy begint nu weer te keeren,

 

Nu hem Iezus ’t hert doorboord’

 

Ziende hem dus dwaalen gaan,

 

Keert zich om en ziet hem aan,

 

Met zijn kracht door-ziende ogen,

 

In genaa tot hem bewogen.

 

 

 

5. Daarop Petrus voort naa buiten,

 

Scheydend van het booze Lot,

 

’t Hert geperst wil zich ontsluiten,

 

Stort zijn traanen uit voor Godt.

 

Dit geraakt’ verbrieselt hert,

 

Voelt de bittre zonden smert,

 

Met zijn misdaadt, zwaar beladen

 

Zoekt, en vindt, by Godt genade.

 

 

 

6. Iezus! wilt ook aan my denken

 

Die zoo dikwils ben verleydt

[p. 37]

 

Ach wil my vergeving schenken,

 

Groot is uw barmhertigheit.

 

‘k Ben ook van uw afgeraakt,

 

‘k Heb uw ook mijn Heer! verzaakt,

 

Treckt my, wilt my vaster maken,

 

Dat ik uw noyt weer verzake.