Kleyn liedtboecxken
(1633)–Pieter Jansz. Twisck–
AuteursrechtvrijNa de wijse: Wilhelmus van Nassouwen. Ofte: Den hondert-en-der-tighsten Psalm.
VRienden dat ghy't versinde,
Met Goddelijcke weet,
Hoe seer Christus u minde,
Doen hy in bloedigh sweet,
Met bitter tranen, wenen,
Smeeckte voor u welstant,
'Therte moet zijn als steenen,
Die hem niet staet ter hant.
Daerom wilt hem ontmoeten
Met een ghehoorsaem hert,
Dat sal u druck versoeten,
| |
[pagina 285]
| |
Sterft af die sond' met smert,
Soo ontfanght ghy het leven,
Wt het levende woort,
Die haer tot sterven geven
Ontfangen 'tleven voort.
Dit sterven ist versaken
Van uwen eyghen wil,
Met bidden ende waken
Gherustigh ende stil,
Wilt u tot sijn waerts keeren,
Met hert sin en ghemoet,
Daer sal Gods gheest u leeren
Wat voortaen wesen moet.
Spreeckt Heer, u knecht sal hooren,
Met een ghehoorsaem sin,
Opent inwendigh d'ooren,
Druckt u wille daer in,
Het is tijt om te buyghen,
Als een mensch nieu ghebaert,
Ende voedtsel te suyghen
Wt Goddelijcke aert.
Hier wort den soon ghebooren,
Hier wordt het kint gheteelt,
En wilt het niet versmooren,
In eenighe ghedeelt,
| |
[pagina 286]
| |
Soo sal hy u ontlasten,
Van u sonden gheheel,
En houden voor sijn gasten,
Op dese kinder-meel.
Hy sal u heel versaden,
Van't geen daer ghy nae vast,
Wilt u slechts laten raden,
En op sijn woorden past,
Stelt in Godt al u lusten,
So vloeyt sijn geest daer heen,
Als Godt in u magh rusten,
Soo sijt ghy twee, maer een.
Het oud dat is verdwenen,
Het vleysch is hier ghedoot,
De waerheyt is verschenen,
Het nieuwe wordt ghepoot,
Hier groeyt die boom des levens
In't Hemels Paradijs,
En God schenckt ons oock tevens
Des levens soete spijs.
Die levende fonteyne
Vloeyt hier met nieuwe wijn,
Het is Godts geest alleyne
Die ons trooster sal zijn,
Hier wordt vol opgeschoncken,
| |
[pagina 287]
| |
Een yder is te vree,
Die gasten worden droncken
Van die Hemelsche mee.
Hier wordt van vreughd' ghespronghen,
En verblijt inden Heer,
Met hert, sin ende tonghen,
Verbeytmen Godes eer:
'Ten is niet te verconden,
'Tis 't alder soetste soet,
In Goddelijcke gronden
Blijft het eeuwighe goet.
Vrienden dit moet ghy derven,
En't teghen deel ontfaen,
Wilt ghy u vleysch niet sterven,
En die werelt versmaen,
Can u het vleysch bekooren,
Door een corte gheneught,
Waerom laet ghy verlooren
Gaen een eeuwighe vreught.
Dit Liedt zy u gheschoncken
Vrienden in Holster-landt,
Oft u Wat mocht ontfoncken,
Om die Hemelsche brandt
Meer en meer te onsteken,
| |
[pagina 288]
| |
Door liefde in den gheest,
Die Heer wil u op queken
Tot sijn Hemelsche Feest.
Na beter. |
|