Kleyn liedtboecxken
(1633)–Pieter Jansz. Twisck–
AuteursrechtvrijNa de wijse: Och Heere, ghy staet altijt in mijn sinnen. | |
[pagina 270]
| |
WT ouder vrientschap en goeder minnen
Moet ick beginnen,
Tot Godes eer,
Om u hert ende sinnen,
Te vermaken van binnen,
Een nieu ghemoet te winnen
In Godes leer.
O goede vrientschap loflijck van staten,
Wie can u inder maten
Wtspreken wel?
Den ouden te verlaten,
Den nieuwen te aenvaten
Wil ick met Sprach haten:
Ick hoop Godt sel
Ons vrientschap noch daghelijcks vermeeren
Sonder eenigh afkeeren
Ter saligheydt,
Ghy comt ons nu wat leeren
Deur schriftelijck begeeren,
Al valt het u wat sweere
En hart'lijck leydt.
Het en sal ghenen wonder gheven
Die een sullijcken leven
Oock heeft ghesmaeckt,
'Tis wel waerdt om te beven,
| |
[pagina 271]
| |
Alsmen noch daer beneven
Aensiet het groote sneven
Daer menigh raeckt.
Maer mijne vriendt wat heeftmen te segghen
Nu Godt u gaet oplegghen
Deur sijn ghemient,
Mijn raedt is buycht uw' regghe
Goetwilligh tot dees bregghe,
Nu achter uyt te dregghen
Gantsch niet en dient.
Wat danck heeft Moses met onschult creghen
Ist niet beter sweghen?
Dan Godt vergramt?
Wel hem die het can weghen
Inder maten te deghen,
Om te worden ontsleghen
Niet te seer vlamt.
Al ist een pack en last beswarelijck,
En seer vervaerlijck
In deser tijdt,
Den eenen te voorbaerlijck,
Den anderen te sparelijck,
So wie het woort spreeckt clarelijck,
Heeft staende stijdt.
| |
[pagina 272]
| |
Seer weynich in desen tijdt volherden
Onder alle verwerden
Gheest en practijck,
Om te hend noch te barde
Te oordelen die slarden,
Matight u, o Heer, dees garden,
Bidden wy ghelijck.
Machmen 't niet wel voor een straf uytspreken
Dat ghy slechte Leecken
Beveelt u woordt
Clarelijck te preecken,
Sonder eenigh ghebreecken,
In swaerder gadt wy steecken,
Dan in doodts moort.
Maer al woudmen't met den doot becoopen,
So en maghmen ontloopen
Vwe handt niet:
Voor u en sijn gheen sloopen,
Het staet al voor u open:
V woort wilt ons ontknoopen
In't recht bediet.
Wie sal nae Hemel of Aerde vraghen?
Die uwe behaghen, heeft op sijn zy?
Met u willen wy't waghen
Teghen listigh' aenslaghen
| |
[pagina 273]
| |
Deur distelen en haghen,
Soo helpet ghy.
Godes goetheydt, liefde en ghenaden
Gunst en weldaden
Neemt by der handt,
Dat sal u best versaden
En van droefheydt ontladen,
Dus wilt Godt laten raden
Met u verstant
Stelt u alleen vlijtigh en ghelaten:
Want voor het praten
Godt sorrigh draeght:
Vrymoed'lijck wilt aenvaten
Sijn woort tot uwer baten:
Hy sal u niet verlaten:
Weest onvertsaeght.
Hoe seltsaem, hoe wonder wast voor mijn oogen
Ia boven mijn vermoghen,
Den dienst in't woort:
Maer Godt die can't vernoghen,
En veel meerder toeboghen
Dan alle onse poghen.
'Tis veel ghehoort.
Wie heeft den Ezel de tongh ontsloten:
Wt der stomme mondt vloten
| |
[pagina 274]
| |
Welsprekentheydt.
Soudet Godt nu begrooten
Om slechte idioten
Nu sijn woort te ontbloten,
Die hem verbeydt?
Met hulpe van alle de ghebeden,
Der Christenen leden,
Om salighlijck
Te eyndighen ons reden
In Christelijck seden:
Godt geef ons sijnen vrede
In't eeuwigh rijck.
Na beter. |
|