Kleyn liedtboecxken
(1633)–Pieter Jansz. Twisck–
AuteursrechtvrijNa de wijse: Ghy Christen hoort dit cleyn vermaen. | |
[pagina 253]
| |
ICk wil beginnen een nieu liet,
V en my tot een waerschou siet,
Om een weynigh te leeren,
Wt goeder meyningh het gheschiet,
Wiltet ten besten keeren.
Denckt datter veel ghevallen zijn
Al deur de tongh quaet als fenijn,
Dus wilt tot geender stonden
Sitten by de spotters onreyn
Daer men quaet hoort vermonden.
Maer wijckt van haer weghen belaen,
En wilt acht op u woorden slaen,
Of het mocht u wel falen
En weeghse in de schael voortaen:
Want veel deur woorden dwalen,
En brenghen haer selven in ly,
In druck, smarten ende ghecry:
Dus wilt u tonghe sparen
Van all' onnutte jockery
Van achterclap bewaren:
Want doch een mensche geven sal
Van de onnutte woorden al
Reeckenschap en uyt desen
Sal een mensch vermaledijt mal
Of ghebenedijt wesen.
| |
[pagina 254]
| |
Het leven ende de doot staet
Inde tonghe, Iacobus raet,
Dat de man is volcomen
Die met sijn tonghe niet mis-slaet
'Tis een cleyn lidt wilt schromen
'Twelck seer groote dinghen beschickt.
Veel sijnder door sweerden verstickt,
Maer veel meer door de tonghe,
Daerom wel na u woorden kiekt
'Tsy ouden ofte jonghen.
Het boeck der wijsheyt doet vermaen,
Datter niet sal te vergeefs gaen
Een ydel reen, wilt hoorn,
De mont die lieght, wilt wel verstaen,
Die doodt sijn ziel te voren.
Wie 't leven bemint, nae Schrifts raet,
Die bedwinghe sijn tongh van 't quaet,
Sijn lippen nae Godts behaghen
Van't bedrogh keere metter daet
En nae vreed staen en saghen
V wel van murmureren wacht
Van haet en nijt en van tweedracht,
Veel quae stijdighe woorden
Ontstaen daer uyt by dagh en nacht,
'Twelck gheen Christen behoorde.
| |
[pagina 255]
| |
O Heer bewaert tot aller stont
Onse lippen hert ende mont,
Laet ons gracy verwerven,
Op dat de quae tonghe vol sondt
Ons ziele niet verderven.
Na beter. |
|