Kleyn liedtboecxken

[p. 180]

[Wilt ware ootmoet leeren]

Na de wijse: Reyn Maeghdeken met eeren.

WIlt ware ootmoet leeren,
Want sy wort ghebaert
Wt selfs kennisse, meere,
Natuer ende aert
Die gheneyght is tot quaet,
Wie hier me is beladen,
Die en sal metter daet,
Een ander niet versmaden.

Want hy sal wel ghevoelen

Sijn eyghen ghebreck,
Ende soo seer niet woelen
Over d'anders leck,
Ootmoet diese recht heeft,
Die sal een ander achten
Boven sich selfs, maer leeft
Eersucht, soo volghter clachten.

In ootmoedighe herten

Ist ghemoet bedaert,
Haer verdriet ende smerte
Is d'eyghen que aert,
Kleyn in sichselfs ghesicht,

[p. 181]

 

Anders ghebreck versachten,

 

Alle onghelijck licht

 

Haer aenghedaen sy achten.

 

Toorn, gramschap ende kijven,

 

Keert en weer sy af,

 

Liefde sal haer by blijven,

 

Is vriendelijck niet straf,

 

Vreedtsaemlijck kleyn en slecht,

 

Verduldigh en draeghsame,

 

Is geern een anders knecht,

 

Weldadigh en bequaeme.

 

Ootmoet sal wel vernoeghen

 

Met het kleynste deel,

 

Sich selfs niet veel toevoeghen,

 

Schouwende verscheel,

 

Met wercken en ghelaet,

 

Niet stout noch prachtich toonen,

 

Noch in eenigh misdaet

 

Sich selfs niet verschoonen.

 

Ootmoet is niet gheleghen

 

In kleederen slecht,

 

Maer in een hert te deghen

 

Ootmoedigh en oprecht,

 

Maer seght my hoe cont ghy

 

Een ootmoedigh hert halen,

[p. 182]

 

Daermen met cleeren vry

 

Gaet proncken ende pralen?

 

'Tghewaet, lachen en ganghen

 

Ontwerpt die mensch soet,

 

Wat aen hem is te vanghen,

 

Ootmoet of homoet,

 

Ootmoet sal ootmoet sijn

 

In woorden ende daden,

 

'Thert is ghelijck den schijn

 

En 'tghemoet alst ghewade.

Na beter.