Kleyn liedtboecxken
(1633)–Pieter Jansz. Twisck–
Auteursrechtvrij
[pagina 177]
| |
Na de wijse: Van den hondertsten Psalm.
VErscheyden goe leeringhe soet,
Vloeyende uyt een lief ghemoet
Met korte sententie saen,
Stel ick de ieught tot een vermaen.
Beelt u altijdt voor in't ghelaet,
Wat yemant wel of qualijck staet,
Dat sal u gheest vernieuwen fijn,
En een goede Leer-meester sijn.
V siel alleen den hemel gheeft,
Het lichaem die aerde beleeft,
Elck leeft en sterft in sijn natuer,
Houdt u aen siel en lichaem puer.
Is u hert in Godt wel gherust,
Door aertsch ghewoel het niet uytblust,
En laet die Godlijcke inspraeck
Wesen u soeticheyt en smaeck.
Soeckt Godt slechs in sijn eyghendoom,
Sijn gheest sy u leydts-man en toom,
Recht loops na den Hemel te gaen,
Alle aertsche lust te ontslaen.
De mensch heeft twee handen een mont,
| |
[pagina 178]
| |
Nodruft te bestellen terstont,
Met twee ooren, en een tongh waeck,
Leert veel hooren, weynigh van spraeck.
Wilt ghy in vreed' besitten yet,
Soo verdraeght teghen veel verdriet,
Verheft u niet in u opgangh,
Noch in teghenspoet weest niet bangh.
Wel ongheluckigh is de man,
Die gheen onrecht verdraghen can,
Laet varen een toornighen gheest,
Omhalst Christus lijdtsamheydt meest.
Hoe ghy u selven meer ghesaeckt,
Hoe dat ghy Christum meer ghenaeckt,
Veer van u selfs, en nae by Godt,
Verkieset voor u 't beste lot.
Laet die liefd' dese werelt siet,
Die liefde Godts verwinnen niet,
Maer waer die liefde Godts regeert,
Daer wordt des werelts liefd' verteert.
Haelt altijdt twist en strijdt ter handt,
Houdt nimmermeer vreed' noch bestandt
Met Werelt, Duyvel, Vleysch en Bloedt,
Ten gronde haer uytroepen doet.
Laet gheen dingh u wesen soo leyt,
Als u eyghen sondelijckheydt,
| |
[pagina 179]
| |
Vergeeft een ander met begeer,
Maer u selleven nimmermeer.
Kampt meest teghen u eyghen quaedt,
Soo comt ghy in een beter staet,
Ghevoelt hier eerst 't Helsche verdriet
Of ghy komt in den Hemel niet.
Die den Hemel hier wil ontfaen,
Die moet hier na ter Hellen gaen,
Maer die hier sterft arm ofte rijck,
Ontfanght het leven eeuwelijck.
Eermen ter eeren comen sal,
Moetmen veel lijden in dit dal,
Na druck kruys, smerte ende leyt,
Comt eerst glori en heerlijckheyt.
Ghy moet eerst wesen eenen kint,
Al eermen een man aen u vint,
Wilt ghy wesen een Meester recht,
Soo wordt eerst een ootmoedigh knecht.
In nedericheydt, die hoogheydt steeckt,
V eyghen begeerten af breeckt,
Mineert in u, vermeert in Godt,
Soo krijght ghy in't eyndt 't saligh lot.
Na beter. |
|