Samle fersen (= Verzamelde gedichten)

Serenade

Van een lichte slaap bevangen,
Ligt ge, o licht mijns levens, neder!
Blozend blinken uwe wangen,
Uwe lippen lachen teder;
Liefdestromen wellen op
In uw boezem... Schone roze,
Nog een poze,
En ge ontsluit uw rozeknop!

Dartel dansen voor de ruiten
Flikkerglansen van de zonne,
Vlugge vlinders baden buiten
In het licht der levensbronne;
Duizend bloemen beuren op
Hunne kopjes... Schone roze,
Nog een poze,
En ge ontsluit uw rozeknop!

Blaadren trillen, schittren, ruisen;
Wilde vooglen tjilpen, schaatren;
Glanzig heldre golfjes bruisen
In de warme schoot der waatren;
De aarde heft verlangend op
Zich ten hemel... Schone roze,
Nog een poze,
En ge ontsluit uw rozeknop!

[p. 402]

 

aant.

 

Wachtend, tot ik u zie komen,

 

Wil ik zachte liedren zingen,

 

Die als bonte morgendromen

 

In mijn ziel elkaar verdringen.

 

Sneller dan mijn harteklop

 

Gaan mijn zangen... Schone roze,

 

Nog een poze,

 

En ge ontsluit uw rozeknop!