Samle fersen (= Verzamelde gedichten)

Gysbert Japiks op besiik

By Prof. Tjalling Justus Halbertsma

De jierren fljogge hinne
En d' ieuwen stowe nei;
Hja nimme laits en minne,

[p. 356]

 

Ja, alle libben mei.

 

Hja litte jeugd en minne

 

Hinne rinne.

 

 

 

Mar yn dat ivich stjerren

 

Bliuwt soms wat libben oer,

 

Dat net is te bedjerren

 

Troch tiids wyld-skerpe kloer;

 

Dat net is te bedjerren,

 

Te ferdjerren.

 

 

 

Sa bleau dan ek myn namme,

 

Hoefolle 'r mocht fergean,

 

Allyk in griene stamme

 

Yn keale bosken stean,

 

Allyk in griene stamme

 

Stiet dy namme.

 

 

 

Mar hy wie ek fertige,

 

Hy soe syn ein fûn ha,

 

Hie hy nin helpe krige

 

Fan Justus Halbertsma;

 

Hie hy nin helpe krige,

 

Fiks en tige.

 

 

 

Ut âlde grize skriften

 

Het hy myn libben socht;

 

Troch sneupen en troch skiften

 

Brocht hy my nij oan 't ljocht;

 

Hy wist se wol te skiften,

 

D' âlde skriften.

 

 

 

Lok my! hjir bloeit de stamme

 

Fan Justus Halbertsma;

 

Ik bring syn eale namme

 

Myn tank yn sangen ta.

 

Hoe barnt myn herteflamme

 

Foar dy namme!

 

 

[p. 357]

 

aant.

 

Meie ivich krêftich bloeie

 

De stamme Halbertsma,

 

Aloan yn woltier groeie,

 

Heech oan 'e wolken ta;

 

Aloan yn woltier groeie,

 

Groeie en bloeie!