Samle fersen (= Verzamelde gedichten)

[p. 269]

aant.

Trouwe leafde

‘Lit fersinke, fersinke dyn leed, myn bern,
Yn 'e see, yn 'e djippe see!’

In stien bliuwt lizzen omleech op 'e grûn;
Mar jimmer omheech komt myn wee.

‘Brek dan ôf, myn ynleaf bern,
De leafde, dyst draachst yn it hert!’

Brekt men blommen ôf, dy ferwylje gau:
Trouwe leafde ferwilet net.

‘O dy trou, dy trou, dat 's mar in wurd;
Lit it mei de wyn fergean!’

O mem, al teskuort ek in rots yn 'e wyn,
Myn trou bliuwt ivich stean.