Samle fersen (= Verzamelde gedichten)

Holle en hert

Dy wierheid siket bûten 't hert.
Wêr dat er giet, hy fynt har net.

Nin kleare holle, oan witnis ryk,
Is oan in edel hert allyk.

Hy moat oan 't hert him waarmje kinne,
Allyk de wynstok oan 'e sinne.

[p. 242]

 

aant.

 

Al syn gewraam is om 'e nocht,

 

Komt net fan 't herte 't jinge er docht.

 

 

 

Wol bringt er út 'e tiis problemen,

 

Bout heech wiisgearige systemen,

 

 

 

Ja, fljocht op 't lêst de himel yn -

 

Mar al syn witten is mar skyn

 

 

 

En al syn wysheid is mar lak,

 

Sit 't hert net op it rjochte plak.