Samle fersen (= Verzamelde gedichten)

Toast

Yn Holwert wenne alear in man,
Waans grutte namme jitte
Bewarre bliuwt yn 't Fryske lân,
Wa soe dy namme n't witte?

't Wie Bernlef, dy nêst tûzen jier
Dêr jit de snaren poende,
En sa'n betûften sjonger wie,
Dat hy mei sangen tsjoende.

It jongfolk mocht syn wûndersang
Oeriib'le graach oanhearre;
It fammehertsje sloech sa bang,
As hy yn toanen, djip en lang,
Fan leafde en trou ornearre.

En wie in faam faak dwers en stiif,
Dan moast de sjonger komme;
Dy song har wille en nocht yn 't liif,
Ut wie de pine en 't ûngeriif,
It hertsje yn sêfte slomme.

En moast it kriichsfolk yn 'e striid
Tsjin Karels wylde ljuwe,
Dan song ús maat it heechste liet,
En 't klonk oer 't lân en 't rûsde oer 't wiet,
‘Frij moatt' de Friezen bliuwe!’

[p. 218]

 

In hopen hiene net sa'n nocht

 

Oan Bernlefs dwaan en praten;

 

It wie in man fan 't nije ljocht:

 

Hja hiene 'm yn 'e gaten!

 

 

 

Hy helle ek út it spylark faak

 

Wat oars as weake rimen,

 

It tongere dêr soms omraak,

 

En mannich glûpske, kliemske snaak

 

Dy rekke 'r fan oan 't swimen.

 

 

 

De dommens siet er op 'e kop

 

En divels koed er banne,

 

Hy socht se, as 't moast, yn 't bedsteed op

 

En jage se yn it sâlte sop,

 

En rôp: ‘Smoar, swarte Hoanne!’

 

 

 

Dy Bernlef stoar foar tûzen jier;

 

Men koe him net ferjitte.

 

No sjongt in oar op 'e âlde swier

 

In nije sang, sa rûn en wier.

 

Wa soe syn namme n't witte?

 

 

 

Dêr sjongt in Fries fan 't âlde laach

 

Wer foar de Fryske fammen;

 

Hja hearre nei syn sang sa graach,

 

Hy set har 't hert yn flammen.

 

 

 

En lit er oer it noarderstrân

 

Syn frijheidssangen driuwe,

 

Dan rûst it jitte oer 't Fryske lân:

 

‘Frij moatt' de Friezen bliuwe!’

 

 

 

Hy is in man fan 't nije ljocht:

 

It âlde is him te tsjuster.

 

De dommens het oan him gjin nocht,

 

Hy het altiid nei wierheid socht

 

En rekke 't paad net bjuster.

[p. 219]

 

aant.

 

Hjir sit de man, dy Bernlefs sang

 

Jit neisjongt yn ús tiden;

 

In fijân fan 'e geaste-twang,

 

In stoere helt yn 't striden.

 

 

 

Kom, frije Friezen, bring ris om,

 

Lit op dy man ús drinke!

 

De romers fol! Kom, Friezen, kom,

 

Op Waling Dykstra's eare en rom

 

Mar fleurich, fleurich klinke!