Samle fersen (= Verzamelde gedichten)

Wolkom oan de silers-tiid

As de maitiid komt,
Oer de fjilden rûst,
As it twjirke oer mar en puollen strûst,
As yn 't wâld de geal,
En yn 't fjild de ljurk
Sangen stjoert nei 't hege blauwe swurk.
O dan bringt sa bliid
Elk syn boat yn 't wiid
Wolkom, wolkom, moaie silers-tiid.

Yn de simmerjûn,
As de sinne sinkt,
En yn 't west de loft fan poarper blinkt,
As it haaiersliet
Oer de fjilden giet,
En de loft him spegelt yn it wiet,
O dan driuwe bliid
Feint en faam oer 't wiid,
Wolkom, wolkom, moaie silers-tiid.

Skuort by 't hjerst de stoarm
Alle wâlden leech,
Gean de wylde weagen bergenheech,
Lit my dan yn 't boat
Stride tsjin natoer,
Rizend, dûkend fleane 't wetter oer.
Wat in wylde striid
Mei it skolprich wiid
Wolkom, wolkom, moaie silers-tiid.

Ja, dy silersnocht,
Is ús wille en sin,

[p. 213]

 

aant.

 

Brocht ús hjoed de holle ek op 'e rin,

 

Hjir, wêr Eeltsje song,

 

Oer de marren stau,

 

Bliuwe wy dy âlde dregens trou,

 

Friezen bliuwe wy

 

Sterk yn elke striid,

 

Wolkom, wolkom, moaie silers-tiid.