Samle fersen (= Verzamelde gedichten)

De ljurken

Fier reizgje de wolken,
Heech kuiert it stjerte;
De ljurken dy driuwkelj'
Yn goudene fierte.
Dêr sjonge yn de himel
Gods ingels har sang;
Hja hearre dy wurden
Fol godlike klang.

Dan flean' hja omlegens
Ut himels kontreien,
En wat hja dêr seagen,
Wat d' ingels har seien,
Dat woll' hja fertelle
Oan blommen en krûd,
Oan wetter en winen
Mei swietklinkend lûd.

De blommen, de weachjes,
It twjirke yn de twigen,
Dy sizze 't wer súntsjes
Oan freonen en migen.
Foarby giet de minske;
Hy harket - hoe swiet! -
En bringt it yn wurden,
It himelske liet.