It jonge Fryslân

Sangen en rimen fen jonge Fryske skriuwers

[p. 212]

Pinxterdei.
fen
K. Sytsma.

Tiden en minsken forgeane,
Mar libjend stiet for myn siele
Iwich en iwich dyn byld.

Omjown fen blommen en fen grien,
Stiet earne hjir in âlde went;
Dy het dêr lange jierren stien,
Sint minske heugenis omtrint.

En yn dy went, al âld en min,
Seach 't libbenssintsje nea net blier;
Dêr focht in warber húsgesin
Tsjin 't hirde lot, en 't foel hjar swier.

Mar yn dy selde wente wer,
Dêr rein en wyn frij yngong foun,
Het ek de lieafde wenne; dêr
Ha 'k wille hawn sa mannich joun.

Ja, wille! Neist my siet in bern,
Sa lieaflik as de simmermoarn;

[p. 213]

 

Mocht ik hjar yngol wêzen sjean,

 

Den lake my in ingel oan.

 

 

 

En as 'k hjar hân yn mines sloech,

 

Hja lûk him net ûnsêft torêch,

 

En as ik hjar in tútsje joech,

 

Den blonk in himel yn hjar each.

 

 

 

Foarby is alles, lang foarby,

 

Al jierren is de tiid forroun

 

Det ik for 't earst, sa gol en blij,

 

By 't famke siet op Pinxterjoun.

 

 

 

Nou wirdt de Pinxterdei wer fierd;

 

Nou geane feinten wer to kar;

 

Mar ik - ik suchtsje fen fortriet;

 

Ik sjoch nei boppe, en... tink oan hjar.