It jonge Fryslân

Sangen en rimen fen jonge Fryske skriuwers

[p. 208]

Nei in Hirdridery.
fen
T.E. Halbertsma.

Wyn út it Easten
En heldere loften;
Fonkjende stjerren,
As 't sintsje to rêst gyng;
Kreakjende doarren
En droegjende flieren;
Reisgjende rotgies
En froast yn de kranten
Sizze ús: 't wirdt winter.

Knapprige snie, lâns
Oars smoarrige strietten;
Drafkjende klûmers
Mei moffen en oerjas;
Hongrige rûken
En gouwende keapljue;
Glêskleare oesdrip
En loaikjende skippers
Jowt ús de winter.

[p. 209]

 

Trienjende eagen

 

En splytrige hannen;

 

Kjeldige foetten

 

En stribbige lippen;

 

Prykjende earen

 

En rinnende noasters;

 

Kriizjende boarsten

 

En long'rjende fammen

 

Makket de winter.

 

 

 

Triljende âldsjes

 

By smeulende fjurkes;

 

Lijende berntsjes

 

Mei skimlige kleuren;

 

Sloppen en sukklers,

 

En gûds sûnder rêdding;

 

Sliepende wachten,

 

En skriele diakens

 

Sjogg' w' yn de winter.

 

 

 

Proastige stedtsjers

 

Drage den klotsen,

 

Opstoppe kûten

 

En lint yn de hoksen.

 

Jiffers mei geizige

 

Poffige wangen,

 

Strampelje 'r êfter

 

Bienbitige hearkes;

 

Det sjocht me hjir net.

[p. 210]

 

Hjir ride bliere

 

Folsleine fammen,

 

Efter de drege

 

Streekhâldende feinten;

 

Wite to skouwen,

 

As 't yn de wyn giet,

 

Jow' mar ien tútsje,

 

As lean for it lûken:

 

Sa 's hjir de moade.

 

 

 

Earbere, ferme,

 

Goedsinde boargers,

 

Dy 't graech hjar sels, mar

 

Ek oaren hwet ginne,

 

Stypje disse iisclub, en

 

Laeitse om de skrielen,

 

Dy 't hjar ryksdaelders

 

For alles to lieaf ha;

 

Wy kinn' se misse!

 

 

 

En oer de touwen,

 

Spand lâns ús iisbaen,

 

Langhalzet eltsien, dy

 

Kriich yn it liif hat;

 

Skôgjend de riders,

 

Dy skrabjend en klouwend

 

Fleane as de swellen,

 

En sparje nin krêften. -

 

Hwa scil it winne?

[p. 211]

 

Dien is de kampstriid.

 

Hwa ef it woun hat?

 

Hjir sit de drege,

 

Krigele rider.

 

Kom yet ris wer, om dyn

 

Eabele kinsten,

 

Dyn moed en krêft oan

 

Us doarp sjean to litten.

 

Lok mei de priis, hear!

 

 

 

Frjeunen, frjeundinnen,

 

‘For hwet heart ek hwet,’

 

Seit 't âlde sprekwird;

 

Ha jimm' 't ûnthâlden?

 

Kom, tean den joun 'ris,

 

Det jimm' 't bigripe;

 

Meitsje den wille, hwêr

 

'n Oar jimme nocht jowt.

 

For hwet heart ek hwet.

 

 

 

Drink den en sjong den,

 

En toast mar 'ris tige,

 

Alles de nommele

 

Striders ta eare.

 

Gean net nei hûs, foar 't

 

Eltsien hwet dien hat,

 

Om disse joun ta 'n

 

Feestjoun to meitsjen.

 

'k Drink op de fleur'gen!

 

 

 

Ternaerd, 20 Jan. 1879.