It jonge Fryslân

Sangen en rimen fen jonge Fryske skriuwers

[p. 203]

Ien Winsk is 't Libben.
fen
T.W. Sytstra.

‘Winskjend fleach myn libben hinne;

Winskjend bin ik nou oan d' ein;

Winskjend gean 'k de dea tomjitte,

Hwent dy is my nou ta sein'.

Do 'k yet bern wie, woe 'k nei skoalle;

't Skoallegean bifoel my wol;

Mar de winsk om feint to wêzen

Siet ik ringen al fen fol.

Feint to wêzen joech rjue wille,

Mar ek dêr gyng 't nocht al ou;

Man en heit - det like better,

En ik wier it ek al gau.

Mar do kamen earst de soargen,

En ik winske; ‘Wier 'k mar âld!

Yn myn bern scil 'k lokkich wirde,

As 't hjar goed giet yn de wrâld.’

[p. 204]

 

D' âlderdom kaem mei gebreken;

 

Naem wer nije soargen mei;

 

't Lok, det 'k tocht hie, nou to finen,

 

Krige ik net; yet bleau it wei.

 

 

 

Winskjend fleach myn libben hinne,

 

Winskjend bin ik nou oan d' ein;

 

Winskjend sjean 'k de dea tomjitte,

 

Hwent dy is my nou ta sein'.’ -

 

 

 

Dit sei my in âlde grize,

 

Do 't er op syn stearbêd lei;

 

Súntsjes kaem de dea en wonk him...

 

Winskjend teach det libben wei.