It jonge Fryslân

Sangen en rimen fen jonge Fryske skriuwers

[p. 17]

Snieklokje
fen
T.W. Sytstra.

As Rûchbird mei syn yskâlde amme
For 't foarjierssintsje wike moat,
En as er, kampjend for syn namme,
Yet strydt, as scoed er nea wer foart;

As hy yn Maert mei kâlde fleagen
Fen heil en snie him jilde lit,
En dôchs ek oare, bliere dagen
Us sizze; ‘o forjit, forjit!’

Den komt in blomke wei út d'ierde,
De snie allyk sa wyt en skjin;
Det wol by Rûchbirds ôfskied liede,
En 't bringt ús nije libbenssin.

[p. 18]

 

It docht ús kjeld en snie forjitten;

 

It leit de takomst foar ús bleat;

 

Gau hat de winter ús forlitten,

 

En preallet d'ierde yn nije steat.

 

 

 

Hja scil mei nije pracht wer pronkje,

 

En komt op nij yn fleur en tier;

 

Det scil yn 't minske 't fjûr ûntfonkje;

 

Hy wirdt op nij wer soun en blier.

 

 

 

It fûgelt is ek wer to hearren;

 

It tsjottert, tsjilpt en sjongt sa blij;

 

En al hwet like wei to stearren,

 

It libbet alles wer op nij.

 

 

 

Sjoch 't, Snieklokje út de snie wei kypjen

 

By stoarm en heil of sinneskyn;

 

It ropt ús ta om ús to stypjen:

 

‘Ik lied in moaije takomst yn!’